Bir mektup, Narya'nın annesine :
Kızıma yüzden fazla mektup yazmama rağmen yine de bir mektuba nasıl başlanıyor, bilmiyorum. Sevgili Narya, bugünkü mektubu annene, annenin hiç görmediğim kirpiklerine armağan ediyorum.
Seni daha tanımadan sana sevgilim diyerek hitap etmek istiyorum. Sevgilim, hitap şeklim hoşuna gitmemişse, af buyur.
Ama yıllarca seni bekledim. Yıllarca seni düşündüm. Bazen de seni uzak bir yerlerde, kalbimin üzerinde hayal ettim.
Hayallerimin çoğunda kendimi seninle baş başa, uzak bir yerlerde, karşılıklı gülümseyerek buluyorum. Bazen de karşılıklı otururken kendimi sana şiirler okurken buluyorum. Okudukça gözbebeklerine yayılan sonsuz tebessümünün sonsuz mutluluğuma karıştığını hissediyorum. Daha doğrusu görüyorum. Bazen de sana kızımızdan bahsediyorum. Bahsettikçe kızım gibi gülümsemeye başlıyorsun. Kızıma yazdığım şiirleri ve mektupları okuyunca da kirpiklerinin çiçek açtığını görüyorum. Bazen de sadece gelmeni istiyorum. Seni tanımak ; kirpik uçlarını ve saçlarını dudaklarımla okşamak istiyorum. Bazı günler de yalnız olduğumu hissediyorum. O günlerde de sana sarılmak, yıllaca dizinde uyumak istiyorum.
En çokta neyi seviyorum, biliyor musun ? Bir gün kızımın annesi olacaksın ve bu duruma ziyadesiyle mutlu oluyorum. Selametle sevgilim, seni çok seviyorum ❤️
Uğur Güner
Merhaba sevgilim.
Sana bu yazıyı, bilmediğim bir hastanenin hiç bilmediğim, tek kişilik bir odasından yazıyorum.
Az önce kapıda doktorlar konuşurlarken duydum; tehlikeli olabilirmişim ve takip edilmeliymişim.
Neden bunları konuştuklarını anlamış değilim, acaba hasta mıyım ki ben?
Neyse; uzunca bir süredir sana mektup yazamıyorum, arayamıyorum ve soramıyorum bana kızmıyorsun değil mi?
Burada ben iğnelerle ayakta durabiliyorum ve yanı başımdaki masanın üzerinde duran mavi tokan.
Ona bakarak kendi kendime konuşuyorum ve arada hemşireler iğne vurmaya geldiklerinde soruyorlar
bu kimin diye?
Diyorum ki bu benim olmayacak duaya amin deyişimin.
Şaşırıyor ve gidiyorlar.
Burada biz seni çok özlüyoruz
Biz burada hep seni düşünüyoruz, mavi tokan yine o güzel saçlarına yakışmış mıydı acaba
ve doğmamış olan kızıma vereceğim ismin, başka bir adamın ismiyle anılıyor muydu?
Bunları düşündüğüm de kalbim acıyor ve tek ilacım olan sensizliği sürüyorum kanayan yarama.
Farkındayım aslında her şeyin, fazla ömrümün kalmadığını da biliyorum.
Ve seni seviyorum.
Senin beni hiç sevmediğini bile bile.
Seni Seviyorum...
KIRMIZI GÜRGENLER
O sabah Sherlock Holmes Daily Telegraph’ın küçük ilânlarını okuduktan sonra:
—Sanat sanat içindir prensibini kabul etmiş olanlar, basit, önemsiz şeylerden zevk alırlar dedi. Bu
hakikati kavradığınıza şüphem yok Watson. Benim büyük rol oynadığım heyecanlı davaları bir tarafa
bırakıp, basit ve ehemmiyetsiz sayılacak hadiseleri
Sherlock Holmes keyif için sokağa çıkan, keyif için gezen bir insan değildir. Tanıdığım en kuvvetli
insandır, fevkalâde boks bilir. Fakat lüzumsuz yere vücudu yormanın enerji israfından başka bir şey
olmadığı kanaatindedir. Ama iş icabı hareket etmeye, yürümeye, enerji sarfına başladığı zaman da yorulmak bilmez.
O gün hava çok güzeldi, ilkbahar