Çok şanslıydım, epey küçük yaştaydım bu esere rastladığımda. Çok şanslıydım çünkü babamın okunmuş ve okunmayı bekleyen sayamayacağım kadar çok kitabı vardı ve ben en çok babamın başucunda geceden kalan kitapları okumayı severdim.
Kodin, kısacık bir kitap olduğu için bir sonraki kitaba erkenden geçileceğinin müjdecisiydi. Hatta belki babam işten gelene kadar bitirebilirdim.
Heyecanla başlamıştım ve merhamet, önyargı, pişmanlık, utanç gibi çokça duyguyu peşisıra tadıp, daha hazmedememişken bitivermişti kitap. Gözümdeki yaş bile daha düşememişti.
Çocukken, gençken, hâsılı bu yaşa kadar çokça kitap okuma şansım oldu. Ama Kodin kadar hafızama kazınanların sayısı azdır. Aradan geçen onlarca yıl sonra hâlâ kitaptaki kızgın yağın ürpertisini hissediyorum.
