Daha önce Anton Çehov’un bir eserini okumamıştım,bu ilk deneyimim oldu.Kitap kısa bir hikaye niteliğinde ancak sanki bu kitap ilk başta çok uzun tutulacakmış ve hikaye genişletilecekmiş de vazgeçilmiş gibi geldi,karakterin birdenbire öldürülüp hikayenin akışının bıçak gibi kesilmesi de bunun en büyük kanıtı.İlk defa bir inceleme yazısında spolier vereceğim ama bundan kesinlikle bahsetmem gerekiyor.Yine bir kaç inceleme yazısını da okuyup öyle değerlendiriyorum.Kitap kısa olmasına rağmen bir çok mesajı içeriyor.Hayatın anlamsızlığı,bir hastanede tıkılıp kalmakla dışarıda normal bir hayat sürmenin,bir deliyle bir akıllının hayatının farklı olmadığı herkesin bu hayatı yaşayarak aynı anlamsızlık denizinde yüzdüğü vurgulanıyor.Benim ilk çıkarımım buydu.İkincisi; çok kuralcı,saygın bir doktor olsanız dahi günün birinde sisteme karşı dimdik durmaya çalışırken yalnız olduğunuzu anladığınızda mücadeleden pes edebilirsiniz,üçüncüsü Rus hükümetinin o dönemde halk ne kadar perişan olursa olsun devlet büyüklerinin uzaktan sadece bu durumu seyrediyor oluşları,dördüncüsü ise acı,sadece gerçek bir acı yaşayanlar için kötü ya da acıyı hissedebilmek için aynısını yaşamaya gerek yok zaten bu tahmin edilebilir bir şey.Benim tüm çıkarımlarım bu yöndeydi,eseri aman aman beğendim diyemem özellikle akışta birden bire kesilmesi benim hevesimi biraz kırdı açıkçası ve devam etmesi gerekiyor hissini uyandırdı.Ama Anton Çehov’un önemli bir eseri olduğu için özellikle okumanızı tavsiye ediyorum.Tercih edeceklere keyifl okumalar diliyorum.
