"Ama biz emeklemeyi birlikte öğrenen iki çocuktuk ve hiçbir etnik köken, toplumsal sınıf ya da din bunu değiştiremezdi."
Sayfa 30Kitabı okudu
"Evet". Beni rahatsız eden düşünceleri bir kenara itip na dokundum. İşin doğrusu on sürekli dokunuyor, gerçekten burada olduğuna emin olmak olmak istiyordum. Sanırım o da aynısını yapıyordu. Ama başından beri hep dokunmasını seven bir tipti ve bu özelliğine bayılıyordum. Daha fazlasını istiyordum. Sadece Deamon'la yapabileceğim bir şekilde, kendimi onda kaybetmek için müthiş bir istek duyuyordum.
Parmağımın ucunu alt dudağımda gezdirdim. Çenesinde bir adale seyirdi, gözleri parladı. Kalbin küçük bir parende attı. Deamon o güzel gözlerini kapadı, yüzü gerildi. Elimi geri, çekmeye başladım.
Bileğime yapıştı "Yapma."
"Özür dilerim sadece .. "gerisini getiremedim nasıl bir açıklama yapacağımdan emin değildim çünkü. Yüzünde çarpık bir gülümseme belirdi. "Ben maşa çıkabilirim. Ya sen?"
"Ben de". Pek değil diye itiraf ettim kendi kendime. Onun üstüne atlamak istiyordum. Onu istiyordum.. Fakat içinde bulunduğumuz durumda böyle muzır eğlenceler yakışık almazdı ve teşhirciliğe de soyunmak istemiyordum. O yüzden yapabileceğim en iyi şeyi yapıp parmaklarımı parmaklarına doladım. "Burada olduğuna hem seviniyorum hem de seviniyorum diye kendime kızıyorum ".
"Kızma" Gözlerini açtı, göz bebekleri pırlantalar misali parlıyordu.
"Hem başka bir yerde olamak istemiyorum ki ben."
Sayfa 141Kitabı okudu
"Tüm bunlara tek başına göğüs germene izin veremezdim"ellerimi kollarından aşağı kaydırdım ve dirseklerini avuçladım. "Hayatta yapamazdım biliyorum, yapmamı istediğin şey bu değil.ama ben bunu yapmanı istemiyorum.
Başını hafifçe iki yana salladı. "Peki ya ailen Deamon Senin.."
"Sen daha önemlisin."Ağzımdan döküldüğü anda sözlerimdeki doğruluğu fark ettim.Geleceğimdi Katy benim.
Sayfa 135Kitabı okudu
Yüzü resmen akıllara durgunluk vericiydi. Hiç sakınmadan beni öpmüş, nefesimi ve kalbimin bir parçasını çalmıştı.
...Eğilip ellerimi dizlerime koydum. Çıkardığım sesi kendim bile tanıyamadım. Onu kaybedemezdim... Kaybetmeyecektim de.
Sayfa 32Kitabı okudu
"Kendime mümkün olan en salakça şeyi söyledim. Bu karanlık tünelin sonunda ışık olduğunu. Onun ardından da en beylik lafı getirdim. Her inişin bir çıkışı vardır. "
Sayfa 215Kitabı okudu
Haşhaşi tarikatının lideri olan Hasan Sabah tarihte nizam-ul Mülk'ü öldüren kişi olarak tanınır. Batıniler olarak da bilinen terörist topluluk, din adına sapkınlaşmış ve kendi aralarında seçtikleri üyeleri kalabalık bir grup içinde ölüdürür sonra da teslim olurlardı.Haşhaşiler çok tehlikeli bir tehdit yaratmıştır. Tarihi çıkış süreçleri köken olarak kutsal metinlerde yer alan mehdinin dönüşü üzerine kuruludur.
Bir şeye kendini kaptırdığında, yapman gerekeni yapmaz, söylemen gerekeni söylemezsin. Ancak iş işten geçtikten sonra şunu yapsaydım, bunu söyleseydim diye yanarsın.
Sayfa 21Kitabı okudu