Her şeye karşın, yüreğin belleğinin kötü anıları sildiğini, iyileri büyüttüğünü, geçmişe katlanmayı bu hile sayesinde başardığımızı bilemeyecek kadar gençti daha .
Aradan tam elli bir yıl, dokuz ay , dört gün geçmişti. Unutmamak için bir hücrenin duvarlarına her gün bir çizgi çekmek zorunda kalmamıştı ; çünkü tek bir gün bile geçmemişti ki onu anımsatan bir şey olmasin.
Başkalarının acılarına katlanmak , kendi acılarına katlanmaktan daha kolay geliyordu.
Bir gülle anımsa beni , demişti ona.
"Vaktinde gelmek, çağrılmaktan iyidir."
Sayfa 323 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Başkalarının acılarına katlanmak, kendi acılarına katlanmaktan daha kolay geliyordu ona.
Sayfa 20Kitabı okuyor