·
Not rated
Marquez... Roman türünü 21. yy'a taşıyan adamlardan biri olarak görüyorum. 20. yy'ın aforizmatik yazarları, teknik eğilimleri ve bunalımlı üslubu edebiyatı eksiltili bir hale getiriyor, toplumların derinliğini yitirmesi ve paranın egemenliğiyse sanatı insandan koparıyordu. Belki de Marquez, Vasconcelos, Saramago gibi adamlar olmasa bugün hala roman türü yaşıyor diyemeyecektik. Etrafımızı polisiye, fantastik öğelerle dolu; yaşamdan ve büyük ölçüde hissiyattan kopuk kitaplar saracaktı.
Kolera Günlerinde Aşk, üslubu, kurgusu ve Marquez'in en çok sevdiğim yönü olan ara cümlelerindeki ustalık ile kalbimde derin bir yer edindi. Florentino Ariza isimli karakterin, sevdiği kadının imgesini barındıran bir aynayı aldığı kısım aklımdan ömrüm boyunca çıkmayacak. Yazarın çok, çok derin ruhu var. Ve bu direkt olarak edebiyatına yansımış.
Bir aile ve bir toplumun tarihi.... Çok etkileyici ve iz bırakan bir kitap..Yazarın okuduğum ikinci kitabı...İlki Kolera günlerinde Aşk'ı daha çok beğenmiştim..Özellikle Ursula karakteri ,güçlü bir kadın oluşuyla,aileyi çekip çevirmesiyle çok etkileyiciydi...
Bu romanı tanımlayacak cümle : "gelmiş geçmiş en iyi aşk hikayesi." . Aşkın her boyutunu görebiliyorsunuz hikayede ; umutsuzluk, dibe vuruş, delice umut ve mutluluk. Çoğu zaman melankoli. Bir ömrün ötesine geçebilecek bir aşkı yaşayabilmek için çok fedakarlıkta bulunması gerek insanın. Kolera gibi, bulaştığı insanların çoğunu öldürürken, bir kısmının yaşamını kutsayan bir duygu aşk. Zaman, mekan ve karakterler öylesine ilgi çekici ki,okur hikayenin bir parçası olduğunda tüm acılara rağmen o duyguyu tatmak istiyor.
Kendinizle mezarınız arasında yalnızca ölümünüz olduğunu hiç düşündünüz mü? Veya aynadaki yansımanızın sizi neden taklit ettiğini? Peki, ağaçtaki portakalların içinin birisinin “ölümün mutlak soluğuyla buz kesmiş etiyle” dolduğunu bilseydiniz o portakalları yiyebilir miydiniz? Ya da gözkapaklarınız kapalıyken hayat enerjisinden müthiş tasarruf ettiğinizi, organizmanızın gereksiz harcamalar yapmasını tamamen engellediğinizi biliyor muydunuz?
Mavi Köpeğin Gözleri, Gabriel Garcia Marquez’in dünyanın dört bir yanında okurların kalbini kazanan Yüzyıllık Yalnızlık ve Kolera Günlerinde Aşk gibi eserlerinin öncesinde, 1947-1955 yılları arasında kaleme aldığı öyküleri barındırıyor. Gerçeklikle büyüyü etkileyici bir biçimde bir araya getirebilen Marquez, okurlarını her satırda şaşırtmaktan da geri kalmıyor. Büyülü gerçekçiliğin yaratıcısı olarak bilinen yazar, zaman kavramı olmayan öykülerinde gerçekle masal arasında gidip geliyor. Masallar kadar büyülü olduğu gibi 3’üncü sayfa haberleri kadar da rahatsız edici olabilen hikayeler insana cidden “Marquez anlatılmaz, yaşanır” dedirtiyor.
Gözleri çulluklar tarafından oyulan üç adamın hikayesini ele alan Çullukların Gecesi benim favorim oldu. Sonradan fark ettim ki tanıtım yazısında Marquez’in bu hikayeyi Yüzyıllık Yalnızlık’a bile değişmem dediği belirtilmiş. Özellikle Marquez’in dünyasına nereden dalacağını bilemeyenler için çok güzel bir başlangıç olur Mavi Köpeğin Gözleri.
(alıntıdır)
Bu romanda Marquez uzun soluklu bir aşkı anlatıyor.Daha çok erkeğin gözünden anlatılan bu aşk -biraz da kolera hastalığıyla özdeşleştirilerek- elli yıl kadar sürüyor .Konusu Türk filmlerindeki kavuşamayan aşıklara da benziyor.Ama burda farklı olan ;kahramanımız küçük yaşta görür görmez vurulduğu aşkına kavuşmayı sabırla beklerken, yüzlerce kadınla da cinsel deneyim yaşamayı ihmal etmiyor.Kitabı okurken toplumsal önyargılarımdan istesem de sıyrılamadığımı ve erkek kahramanı yargıladığımı farkettim.Yaşı yetmiş civarında olmasına rağmen genç bir kızla beraber olduğunda sempatim bitiverdi.Eşimse adamın sabırla beklemesine hayran oldu.Bana "Ben de seni beklerdim" deyince bu kitap en sevdiklerim arasına girdi.Şaka bir yana konusu sürükleyici gibi görünse de ağır bir anlatımı var.3-4 saat sakin ve huzurlu bir ortamda bulunma imkanınız varsa,o zaman okuyun derim.Öyle olunca kitabın içine girmek ve hakettiği şekilde okuyabilmek mümkün oluyor.Kitabı bitirdiğimde aşkın tensel değil tinsel bir duygu olduğu inancım pekişti.
"Yüzyıllık Yalnızlık", ve "Kolera Günlerinde Aşk" kitaplarının ölümsüz yazarı Marquez.. Çok sevdiğim bir yazar olan Marquez'in bu kitabını gördüğümde hiç tereddüt etmeden satın almıştım. Çünkü bu kadar güzel kitaplar yazan yazarın hayatını kendi dilinden dinlemek düşüncesi beni mest etmişti. Gerçekten de öyle.. Her zamanki gibi dil ve anlatımı ile sizi alıp götüren bir Marquez kitabı.. Kitapta çok fazla kişi var fakat yazarın kitaplarını okuyan kişiler zaten bu duruma oldukça aşina oldukları için sıkıntı olmayacaktır. Marquez sevenlerin mutlaka okuması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum..
