Marquez... Roman türünü 21. yy'a taşıyan adamlardan biri olarak görüyorum. 20. yy'ın aforizmatik yazarları, teknik eğilimleri ve bunalımlı üslubu edebiyatı eksiltili bir hale getiriyor, toplumların derinliğini yitirmesi ve paranın egemenliğiyse sanatı insandan koparıyordu. Belki de Marquez, Vasconcelos, Saramago gibi adamlar olmasa bugün hala roman türü yaşıyor diyemeyecektik. Etrafımızı polisiye, fantastik öğelerle dolu; yaşamdan ve büyük ölçüde hissiyattan kopuk kitaplar saracaktı.
Kolera Günlerinde Aşk, üslubu, kurgusu ve Marquez'in en çok sevdiğim yönü olan ara cümlelerindeki ustalık ile kalbimde derin bir yer edindi. Florentino Ariza isimli karakterin, sevdiği kadının imgesini barındıran bir aynayı aldığı kısım aklımdan ömrüm boyunca çıkmayacak. Yazarın çok, çok derin ruhu var. Ve bu direkt olarak edebiyatına yansımış.
