Tuncay YILDIRIM
@komodo
emekli
Okur
İzmir
celep
965 reader point
Joined on August 2014
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
İnsanın kendi suretini görmesinden daha dehşet verici bir şey yok, asla aynaya bakmamalıyız. Doğanın bize en büyük lütfudur, gözlerimizin kendi kendimizi görmekten mahrum oluşu.
Sayfa 568Kitabı okudu
İnsandaki en rezil, en aşağılık ihtiyaç, itimat ettiği birisini bulduğunda ona sırrını açma, itiraflarda bulunma ihtiyacıdır. Çünkü ruh kendini kanıtlamak, başkaları önünde ete kemiğe bürünmek ister.
Sayfa 434Kitabı okudu
Bir görüşe sahip olmak, kendini satmak demektir. Hiçbir görüşe sahip olmamak var olmak anlamına gelir. Her türden görüşe gebe olmak ise, şair olmak demektir.
Sayfa 279Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Bir roman, hiçbir zaman yaşanmamış olanın hikayesidir, anlatım düzlemine dökülmemiş hikâyeye ise oyun denir. Şiir ise, hiç kimsenin kullanmadığı bir dilde ifadesidir duyguların, zira kimse dizelerle konuşmaz.
Sayfa 167Kitabı okudu
Uzun cümlelerle konuşuyor kalabalık
bir sözcüğe sığındığın dünyayı seviyorum.
Sayfa 85Kitabı okudu
İtiraz
Ben gidip hayal kuracağım
Siz oturup gerçeğinizi sevin.
Kesildi sinema afişlerindeki rüzgâr
Meylettiğim aşk da evlilik sonunda.
Eriyen karlar gibi gülümseyenim
Geceden başka ışığı yok anıların.
Sayfa 75 - 76Kitabı okudu
" Sevinciniz öyle tenha ki üç kişi olamıyor."
Sayfa 74Kitabı okudu
Gözyaşının açtığı yoldan
Gelen gitmezmiş, giden gelmezmiş.
Sayfa 71Kitabı okudu
Yaşlandıkça keşfettiğim tek gerçek
İçimdeki çocuk ölümden çok korkuyor
Sayfa 68Kitabı okudu
Ayrılık
Ayrılık ne biliyor musun? Ne araya yolların girmesi, ne kapanan kapılar, ne yıldız kaymasi gecede, ne güz, ne ceplerde tren tarifesi, ne de turna katarı gökte... insanın içini dökmekten vazgeçmesi ayrılık! İpi kopmuş boncuklar gibi yollara döktüğü gözlerini,
birer damla düş kırıklığı olarak toplaması içine. Ardında dünyalar ışıyan camlar dururken, duvarlara dalıp dalıp gitmesi. Türküsünü söylecek kimsesi kalmamak ayrılık.
Sayfa 62Kitabı okudu
Bir Kardeş Mavi
Canı cehenneme rahat uyuyanın
Kapısını örtenin perdesini çekenin
Yüreği yalnız kendiyle dolu olanın
Duvarları ancak çarpınca görenin
Canı cehenneme başkasının yangınıyla
Evini ısıtıp yemeğini pişirenin.
Bahçesine dek gelen alevleri
Şehrayin sanan aptalın
Canı cehenneme, camlarında
Parçalanmış cesetler uçarken
Bir iğdiş incelikle çiçekleri
Sayfa 55Kitabı okudu
Kimsenin kalmadığı darmadağın köylerde
" Önce Vatan " yazısı bir hüzün değil midir?
Sayfa 51Kitabı okudu
" Mezarsız ölünün kefeni göklerdir."
Uzun uzun susuyoruz sözün kıyılarında
Hangi kapıyı aralasak bir uzaklık esiyor
Sayfa 28Kitabı okudu