Bulunduğu her yerde, her kalabalıkta varlığını alabildiğine geri çeker, kendisini silerdi, bir süre sonra insanlar, sanki o orada yokmuş gibi konuşmaya, davranmaya başlardı. Birçok kişinin saklısını, gizlisini böyle öğrendi.
Murathan Mungan
Kendinden hoşnutsuz olduğu zamanlarda ağzının içi acılaşırdı...
Murathan Mungan
Aynı bedenin zamanını bile iki ayrı kişi olarak yaşamak zorundaydın.
Murathan Mungan
Hiç iyi geçmemiş de olsa, çocukluğu hatırlamanın bir biçimde insanı mutlu ettiğini düşünüyor.
Murathan Mungan
İnsanın çok uzak bir geçmişte kalmış çocukluğu, bir süre sonra kendi çocuğu yerine geçiyor.
Murathan Mungan
Biryudumkitap
İnsanın zaman zaman yaraları ile tuhaf bir ilişkisi oluyor: Bitsin istiyoruz, kabuk bağlıyor mesela fakat kaşımaya devam ediyoruz. Bilerek. Ne tuhaf. Afşar Timuçin, "İyileşen yaraya ikide bir dokunmanın ne anlamı var?" diye bu yüzden sitem eder. Bu eziyeti ne kendimize ne bir başkasına yapmalı. Yaralar yaşandığıyla kalmalı.