a

Abuk

0 üye
Takip
Baktım olmuyor, yani düşündükçe var olmaktan ziyade yok oluyorum. Tek çare kafamı yumuşak bir zemine koyup, ara ara olayın katılığına bağlı olarak sert bir zemin de olur; gözlerimi kapatıp beni dağıtmak isteyen o sadist düşüncelere izin veriyorum.
İçimde bir yerde kurtarılmayı bekleyen, küçük bir çocuk var. Ama ben tam olarak nerede olduğunu bilmediğim bu çocuğu pek umursamıyorum.
Reklam
Acı çekmek erdemliktir, Vicdan'ın ne olduğunu bilmek; acıdır. Duygularla dolu bir kalp, yaşamaktır. Bunların yoksunluğuyla var olan da insandır.
Dertten kederden muafım, Zürriyetimi onlar uğruna kaybettim.
İnançsızlığın bedelini yalnızca ruhlar ödemiyor, kişi de bizzat bu yükümlülüğün altına giriyor. Korkarım, insanın maneviyatının tükenmesi an meselesi.
Yine bir gecenin karanlık ışığı, Yine kararmaktan, aydınlığa çevrilmiş ben. Yine molozların altında ezilmiş sen, Çıkmayı beklerken, güneş yok olmuş.
Reklam