Ve ben Küçük İskender,koyup elimi göğsümün üstüne, süveydâmı: yüreğimin ortasındaki karanoktayı,karadeliği hissetmek için uğraşıp durdum tüm gece.Avucuma Samanyolu bulaştı; aralıklardan geçemedi, takılıp kaldı parmaklarıma birkaç kuyrukluyıldız....
Aynı kalp, aynı sema, aynı nakarat değil miydi? Fakat neden bana bu akşamki sesler kimsesiz bir yavrunun masum feryatları, kanadı kırık bir kuşun yetîmi feryatları kadar üzüntü verici geliyor.
Kocaman YILMAZ GÜNEY de olsan, küçücük bir BABAcıksın!..
Bugün evde şenlik var. Benim babam hapisten çıktı.
Artık ben de herkes gibi olacağım, hatta daha da özel olacağım, çünkü benim çok güçlü bir babam var.
Ama olmadı.
Benim babam beni görmeye gelmedi.
Karısını ve oğlunu görmeye gitti. Ben onları, adına "gazete" denen bir kâğıtta gördüm.