a
Anne
Hala annemizi suçluyorsak kendimizi gerçek anlamda kabullenemeyiz.
Sayfa 195
Koşulsuz sevgi veren anne vigüründense bu daha çok yakın:
"Anneme, ona karşı işlenmiş bir suç gibi göründüm, sonra onun işlediği bir suç gibi, sonra ona yük oldum,sonra beni küçümsemeye başladı, sonra sevmeye, nefret etmeye, çünkü daima benimle özdeşleşmek zorunda kalıyordu."
Sayfa 165Kitabı okudu
Suçluluk duygularını en yoğun yaşayan ve suçluluk duygusunun en çok kökleştiği kişiler annelerdir, çünkü onlar ilk suçlanacak ve kendilerini ilk suçlayacak kişilerdir.
Sayfa 199
Biz anneyiz tabi ki , bir yandan her şeye yetişirken diğer yandan hiçbir şeye yetisemeyeceğiz.
Keşke herkes bir anne yüreği gibi bitmeyen bir muma sahip olabilseydi.
Sayfa 66Kitabı okuyor
Sevgimi hisset olur mu annem...
Minnet duyguları ile dolup taşmış kızını, annelerin en iyisi için onu dolduran hislerini ifade etmekte güçlük çektiği için affet.
Sayfa 59 - KafekültürKitabı okudu
nasıl dizeler bunlar..
İlk üç vişneyi verdiğinde bahçedeki ağaç
Annem sevindiydi hatırlarım.
Ah demişti.
Ah!
Üç küçük kırmızı dünya verilmişti sanki ona.
Annem çok sevinmelerin kadınıydı.
Bazen sevinince annem gibi,
Rengârenk reçeller dizerim kalbimin raflarına.
Annem çok sevinmelerin kadınıydı,
Sıcak yemeklerin.
Başına diktikleri o taş,
Ne zaman dokunsam soğuktur oysa.
Ben okşadığımda ama, ısınır sanki biraz.
İç ses!
Bu bahsi kapa!
Sayfa 24Kitabı okuyor
