Özüne dönmek
Ey estetik! Ey sanat! Ey edebiyat ve şiir! Seni doğuran ana öze, yani dine, neden en kısa zamanda, yoz katkıların, yabancı duygu ve düşüncelerin, yanlışların pencerelerini açıyorsun? Gerekli bir özgürlüğü sömürmüş olmuyor musun? Din ve medeniyetin bu dar kapıdan geçmesi gerekli diyeceksin. Evet doğru, fakat bir an önce dönmek üzere. Kendi özüne, samimiliğine dönmek üzere. Edebiyat sarhoşluğundan ve aldanışından Havva ve Âdem tövbesine ve inanç özüne, dönmek şartıyla.
Sayfa 19Kitabı okuyor
Maddeye geçmesini istedikleri bir ruh ve iman
"Maddeye geçmesini ısrarla istedikleri bir ruh ve imanları vardı".
Nur satırın altını çizdi. "Maddeye geçmesini istedikleri bir ruh ve iman". Bunu düşünmek lazım.
Ruh maddeye nasıl geçer? Herhalde maddeyi aşk ile işlersen geçer.
Sayfa 159Kitabı okudu
181 syf.
10/10 puan verdi
Engin Geçtan'dan yine muhteşem bir kitap. İnsan olmak kitabında insanın iç dünyasına ışık tuttuğu gibi Hayat kitabında da dış dünyaya yani hayata ışık tutuyor bence.
Konu yelpazesi oldukça geniş olmasına rağmen Engin Geçtan ustalığını konuşturmuş.
Kuantum fiziğinden -ki toplumsal olarak hayatı algılayışımızdaki büyük değişimler fizikteki önemli gelişmelerden sonra olmuştur- gündelik yaşantımıza uzanan çok farklı gibi görünen konuları yalın, derinlikli ve ufuk açıcı bir şekilde çok iyi bütünleştirmiş.
Sadece bu kitap özelinde değil Engin Geçtan'ın mutkala okunması gerekir diye düşünüyorum. Konuları oldukça anlaşılır anlatan, hayatın gerçeklerini temel alan ve sadece kendi alanında değil diğer alanlarda araştırmalar yapan ve konuları bu kadar bütünlüklü ve hayatın içinden anlatan yazarlar çok nadir. Özet olarak hayatı şifrelerini veriyor diyebilirim.
Engin Geçtan
Hayat
Bugün biz geçmişin sanatını hiç kimsenin görmediği bir biçimde görüyoruz. Aslında bambaşka bir biçimde algılıyoruz.
Bir doğa resmi ‘gördüğümüzde’ kendimizi onun içine koyarız. Geçmişte yapılmış sanata ‘bakıyorsak’ o zaman kendimizi tarihin içine koymuş oluruz. Bu sanatı görmemiz engellendiğinde aslında bizim olan tarihten yoksun bırakılmış oluruz. Bu yoksunluktan kim yarar sağlar? Sonuçta geçmişin sanatı, mutlu azınlığın kendine bir tarih yaratmaya çabalamasından dolayı bulandırılmaktadır. Bu tarih, geriye bakıldığında yönetici sınıfların oynadığı tarihsel rolü haklı gösterebilir. Böyle bir haklı çıkarmanın çağdaş dilde hiç bir anlamı yoktur. Bundan ötürü ister istemez bulandırıcıdır
Karşıdaki tepeyi gördüğümüzü kabul edersek o tepeden görüldüğümüzü de kabul etmemiz gerekir. Görüşün iki yanlılığı konuşmanın iki yanlılığından daha baskındır. Çoğu zaman karşılıklı konuşma bu görme-görülme işlemini dile getirme çabasıdır. ‘Sizin herşeyi nasıl gördüğünüz’ü benzetmeyle ya da doğrudan açıklama çabanızla, ‘onun her şeyi nasıl gördüğü’nü anlama çabanızdır.
İmge sözcüğüne bu kitapta verilen anlamıyla tüm imgeler insan yapısıdır.
Yalnızca baktığımız şeyleri görürüz. Bakmak bir seçme edimidir. Bu edimin sonucu olarak gördüğümüz nesne —her zaman elimizle dokunabileceğimiz bir nesne anlamında olmasa da— ulaşabileceğimiz bir alana getirilmiş olur. İnsanın bir şeye dokunması demek, kendisini o şeyle ilişkili bir duruma sokması demektir. (Gözlerinizi kapayın, odada dolaşın, dokunma duygusunun durağan, sınırlı bir görme biçimine dönüştüğüne dikkat edin.)