“Bir arketip her zaman bir çeşit kısaltılmış dramdır. Çok çeşitli yollarla başlar, çok çeşitli komplikasyonlar doğurur ve çok çeşitli şekillerde bir çözüm bulur. Arketip bir zorlamadır, kendi otonomisi vardır ve birden sizi ele geçirir. Sizi hapseder sanki. Mesela ilk görüşte aşk böyle bir olaydır. Karşınızdaki kadını hiç tanımadan onu görür görmez zihninizde bir imge oluşur ve yakalanmış, ele geçmiş olursunuz. Belli bir ‘hapis’ sürecinden sonra berbat bir hata yaptığınızı fark edebilirsiniz. Seçtiği kadını aslında kendisinin seçmediğini ama ondan bir türlü kurtulamadığı için benden yardım isteyen biri vardı. Kapana kısılmıştı ve bana doktor kurtulmama yardım et diyordu çünkü kendisi yapamıyordu. İşte arketip budur. Her şey anima arketipi yüzünden oluyordu.”
