a
Aşk Özlem
Güneş çoktan doğdu.
Uyanmış olmalısın.
Saçlarını tararken beni hatırladın, değil mi?
Öyleyse ayrılmadık.
Sadece özlemliyiz ve bekliyoruz.
Bir kere mi severmiş insan.
Her gece,
Bin kere seviyorum hayalini.
Bir kere mi aşka düşer insan.
Her nefeste,
Bin kere tapıyorum bakışlarına.
Her solukta tükeniyorum ama,
Yine de yetmiyor sana zaman.
O Gül-endamına ne methiyeler dizilir.
O altın Kalbine ne sevdalar yakılır.
O Ay tenine nice hayranlık duyulur.
Sen Gül bense diken.
Sen aydınlık bense karanlık.
Sen aşk bense keder.
- " (...) "Aşk" sözcüğü ayağa düştü. Cinsel atraksiyon telmihleri, "Allah'a" duyulan sonsuz aşk gibisinden bir tarifi anlamsız kılıyor. Bunun için, biz "özlem" demeyi tercih ediyoruz. "Ezeli ve Ebedi Gerçeklikle duyulan sonsuz özlem."
O sonsuz özlem bizim yakıtımız. Fizikçilerden sanatçılara kadar akıl sahibi herkese O'nun yasalarına vâkıf olmak yolunda yaman bir enerji sağlıyor..."
Everest YayıncılıkKitabı okudu
Artık kendimi kandıramıyordum, bu yüzden başkalarının beni kaldırmasını istiyordum.
Sayfa 98 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Kelam Diye
Konuş ey avare susma
Bir kelam eyle
Ses ver durma
Bir dönüş eyle
Kelam diye
Seslen bana yine
Nasılsın diye
Gitme kal burada
Bir dönüt söyle
Ben varım diye
Görsen beni yine
Baksa sana bu gözler
Ziyana konsa bir lahzede
İşte bu benden sana bir hediye
Gelsen de gitmesen diye
Özlemek naif bir duygudur'..
Mesela;
o yoktur..
Ama sen hep ordasındır..
Diyemedim dilimin ucuna gelen her ne ise,
Öyle tuttum ki sözleri göğsümün kafesinde,
Bir uçursam şehrine, salsam göğüne hece hece...
Nazım Hikmet Ran
Mem benim ben, bana Ay tenli Zin'im gerek.
Siyabend benim ben, bana Ay tenli Xecê’m gerek.
Mecnun benim ben, bana Ay tenli Leylam gerek.
Tahir benim ben, bana Ay tenli Zührem gerek.
Ferhat benim ben, bana Ay tenli Şirinim gerek.
Emrah benim ben, bana Ay tenli Selvim gerek.
Kamber benim ben, bana Ay tenli Arzum gerek.
Gülü seviyorsam dikenine katlanırım varsın canım uğruna feda olsun.