"Bu bitmeyecek devam da etmeyecek,
ne unutacağım ne kavuşacağım, bir yerde adın geçtiğinde hep, aynı sızı ile hatırlayacağım..."🌙
“ Benim artık bu hayattan umudum yok diyen insanların gözlerindeki ışık, gülüşlerindeki sıcaklık ve konuşmalarındaki akıcılık bile farklıdır. Nefes alan ama yaşamayan insanlardır onlar. Geçmişin pişmanlıklarını ve öfkelerini, haksızlıklarını ve kayıplarını içlerinden bir türlü atamazlar. Zor gülen, zor evden çıkan, çıksa da anın tadını çıkaramayan, kendilerini sevmeyen, çabuk öfkelenen ve tutunacak bir dal bulamayan insanlardır. Peki, bir insan nasıl bu hale gelir? Bazı insanlar çok hassas ve kırılgandır. Kendileri hariç her şeye ve herkese anlam yüklerler. “
Sayfa 116Kitabı okudu
Kitaplarla kendini tamamlayan insanın, eksik parçası olur mu ?
Sandığınız kadar güçlü değilim..
Yarayı ve acıyı hissedemeyen bedene felçli derken,neden yarayı ve acıyı hissedemeyen ruha güçlü diyoruz? Güçlülük, bir ruh felcidir belki
"Bahar gelince dolabımızda kullanmadığımız eşyaları ayırıp bir kenara koymamız gibi, artık işe yaramayan şeyleri bırakmamızdır."
" Karanlık gezegenin fırtınası er geç dinecektir, sonrasındaysa hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır."
