"Savaş bir para israfıdır. Hayatın kazançlarını silip süpürür," der Amerikalı yazar Eugene O'Neill. Bosna'da savaş başlamış, Sırplar hiçbir insanlık değerini gözetmeksizin, özellikle Müslümanları yok etmeye koyulmuştu. Kadınlara önce tecavüz edip sonra öldürüyor, erkekleri direkt öldürüyor, evlerini yakıyor, dükkânlarını yağmalıyorlardı. O dönemde orada Müslüman olmak, ölmek için tek ve yeterli sebepti. Sniper'lar, sokaklarda yürüyen Müslümanları öldürüyordu.
"Bir gün içinde üzerimize ateş açmaya başladılar. Neden? Adım Leyla olduğu için mi? Bunu kimse anlayamıyordu!"
Alexandra Cavelius'un yazdığı Leyla romanında, Bosna savaşının başladığı günleri, henüz 16 yaşındaki Leyla işte bu sözlerle özetliyordu. Leyla daha sonra Sırpların eline geçecek, kampa götürülüp tecavüze uğrayacaktı. Ve tüm bunlar roman olmasına karşın, yaşanmış olaylardan derlenmişti. Bosna, 1992 ve 1995 yılları arasını gürültülü bir sessizlik içinde, acı çekerek geçirmişti.
200 bine yakın insanın hayatını kaybettiği, bir milyondan fazla insanın evini terk ettiği, soykırım ve katliamların gerçekleştiği savaş, 1995 yılında imzalanan Dayton Barış Anlaşması ile sona erdi. Aliya, söz konusu barış anlaşmasına ilişkin, "Bu adil bir barış değil, ancak savaşın sürmesinden daha iyidir." İfadelerini kullanmıştı.
...
cafebarda kahveyi yudumlarken gözüme ilişen duvarda asılı levha umutla korku arası dehşetli dengenin en iyi göstergesi oldu. Fatih Sultan Mehmet'in Bosnalı Hristiyanlar'a her türlü ibadet ve yaşama özgürlüğü veren ferman. Çerçevelenip duvara asılı bu fermanı Türkiye'de hangi cafebarda görebilirsiniz?
(Şubat 2001)
Şu Bizim RumeliKitabı okudu
28 yıldır dinmeyen acı.
Unutmayacağız!
Katliam değil, Soykırım!!!
“Ne yaparsanız yapın soykırımı unutmayın. Çünkü unutulan soykırım tekrarlanır....”
Aliya İzzetbegoviç
''Olduğunuz gibi kalın. Dininizi, milliyetinizi koruyun. Kimliğinizi kaybetmenin bedeli köleliktir.''
-Aliya İzzetbegoviç
Artık vatan toprağımın üzerinde açan değil, solan beyaz bir zambaktım ben.
Sayfa 190 - ALFAKitabı okudu
"Türkler" dedi sesi titrerken, "bu topraklardan gittiklerinden beri sahipsiziz. Şimdi sahip olduğumuz tek şey Allahımız. Umarım yüce rabbim bizi korur.
Sayfa 128 - ALFAKitabı okudu
“Nitekim yeryüzünde küçük de olsa gölge vermeyen bir şey yoktu.”
