'kim bilir belki de insanın bunları anlaması için ağrıyan bir kalbe gereksinimi vardır.'
Sayfa 61
Sevmemen değil canımı acıtan. Canımı acıtan; Kendi halimde yaşayıp giderken bile isteye ruhumun ahengini bozman, beni mağaramdan çıkarıp gam deryasına fırlatman, ortada bırakıp zihnimle, ruhumla, duygularımla oynaman
İhanetin doğal afet, gözlerimde seldi.
Sevmeyi bilsen kurtulurdun belki.
Ama boğuldun sonunda,
Son ağladığım gecenin sabahında
Düştün gözümden, peçetemde cesetin.
Nihayet temizlendi denizim...
☆ G҉ E҉ C҉ E҉ ☆
Yüreğimden içeri bir hançer giriyor
Kanar durur bu yaram ilacı sen olmayınca...