... Hrozny daha Hitit yazısı okunmadan onu Hint-Avrupa dilleri arasında tasnif ettiğinde görülen temaşanın binde birinin Sümerce-Türkçe bağlantısı keşfedildiğinde görülmemesi, bu bakımdan düşündürücüdür.96
Sayfa 97 - ÖtükenKitabı okuyor
Bundan yüzlerce yıl önce ilk krallarımızdan biri, Nippur'a düşmanlar girmesin diye, şehrin etrafına kalın duvarlardan oluşan bir sur yaptırmış,
surun dış kısmını da su dolu hendekle çevirtmiş. Bu surda, şehrin dışına çıkmak için tam 7 büyük kapı bulunuyor. Gece olunca kapılar kapanır, kimse girip çıkamaz oradan. İşte bu kapılardan birinin adı, Musakkatim. Söylendiğine göre vaktiyle bu kapının olduğu yerde atalarımızın yaptırdığı ve adını "Barış Kapısı" koydukları bir kapı varmış. Akad kralı Naramsin bilinmeyen bir nedenle bu kapıyı yıktırmış. Başka bir Akad kralı da onartıp adını "Musakkatim" koydurmuş. (sayfa 45)
Meğer bu yüzden o kapıya Akadlılar "seks bakımından kirli" anlamına gelen Akadca "Musakkatim" adını koymuşlar. (sayfa 47)
Sayfa 45Kitabı okuyor
Sümerce
Bizim dilimiz tek, iki veya üç hecelidir. Onlara çeşitli ekler koyarak veya kelimeleri yan yana dizerek anlam veririz. Örneğin,"e", ev demektir. "ete" evden, "eşe" eve gibi. "lu" adam, "gal" büyük; "lugal" büyük adam, "kral" demektir.
Sayfa 40Kitabı okuyor
"Dubsar" Sümerce yazman demekmiş. "Dub" yazdıkları tablet, "sar" da yazmak demek.
"Bir şirket, yeni ürünlerini adlandırırken, bu adın uluslararası arenaya uygun olduğundan emin olmalıdır. Chevrolet yeni arabasına Nova adını vermiş, Latin Amerika'da 'no va' sözünün "gitmez" anlamına geldiğini fark etmemiştir."
Sayfa 180Kitabı okudu
Dil üzerindeki titizliğimiz yalnız edebî eserlere inhisar ediyor. Edebî olmayan yazılarda dilin düzgün olmasına lüzum var mı, yok mu çok defa düşünmüyoruz bile. Mesela bir ilim adamı ne demek istediğini bize iyi kötü anlatıyor mu, yetiyor; cümlesinin düzgün, anlatışının rahat olmasına bakmıyoruz. Onun da bir edebiyatçı kadar dil üzerinde düşünmesi, hiç olmazsa yanlışlarla dolu bozuk bir dil kullanmaması gerektiğini aklımıza getirmiyoruz. Bu yazılar fen adamları tarafından yazılırsa sorumsuzluk büsbütün azalıyor.
Sayfa 114 - Kapra Yayıncılık
Arapça
...Hz. Peygamber'in ve -"Mü'minlerin anneleri" olarak adlandırılan- hanımlarının anadili olan arapça, aynı zamanda manevi bakımdan her müslümanın da, anadili olarak kabul edilmeye layıktır.
519 Bu sebepledir ki her Müslüman, en azından sosyal bir görevle, Kur'ân'ın, Arapça yazılı metinini yüzünden okumak için gerektiği kadarıyla Arapçayı, (en azından Arap harflerini) öğrenmek zorundadır. İslâm'a girenler, öteden beri Arap yazısını kendi mahallî dillerine adapte etme işine büyük önem vermişlerdir: Farsça, Türkçe, Urduca, Malayca, Peştu ve Kürtçe dillerinde olduğu gibi. O halde, en azından müslümanlar arasında yazışmalar yapıldığında, İslâm'ı kabul edenlere Arap yazısına, kendi mahallî dillerinde kullanacak kadar hâkîm olmaları tavsiye edilmelidir. Bu tavsiyenin pratik bir yönü de vardır: Zîrâ süsleme güzelliği ve yazımdaki kısalığı bir tarafa, Arap yazısı, bütünüyle harekelendiğinde dünyanın en net ve kapalılıktan en uzak bir yazısıdır (aslında bu yazı, bir tür stenografidir). s-306
