Mutluluğum ve hüznüme ortak ol ve gecikmeden yanıma gel. Çünkü gözlerim seni yanımdaki diğer insanlar içinde arıyor, kalbim seni görmenin özlemiyle her kapı çaldığında küt küt atıyor ve yokluğun uzadıkça hüznüm daha da artıyor. Kardeşim! İşte böyle vakitlerde beni görmek için aceleci ol ki, mutlu olduğumda meydana gelen sevincim sönmesin veya daral dığım anlarda oluşan hüznüm ve acılarım daha da artmasın.
Enes radıyallahu anh, Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem'in şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:
"Cennetlikler cennete girince dünyada iken kardeş olanlar birbirlerini özlerler. (Ardından) bu kardeşlerin üzerinde oturdukları koltukları birbirine yaklaştırılır. Sonra onlardan biri arkadaşına der ki: 'Allah'ın bizi ne zaman affettiğini hatırlıyor musun?' Arkadaşı ona şöyle cevap verir: '(Evet hatırlıyorum.) Falan yerdeyken Allah'a dua etmiştik de Allah bizi orada bağışlamıştı."39