"Tutkulu aşk yalnızlığın en uç ve en son durağı gibi."
"bir canlı sonsuza dek ömür
sürmez
ölü adam hiçbir zaman dirilmez
en yorulmuş nehir bile dinlenmez denize ulaşmadan salimen..."
Mutluluk elindeyken hep ufak görünür. Ama bir bırak ve birden öğrenirsin ne kadar büyük ve kıymetli olduğunu.
Kalbi aşkla dolu olan adam istiyo ki bu aşkını başkalarının da kalbine döksün, herkes de kendisi gibi şen kahkahalarla gülsün, eğlensin. Ve böyle bir insanın mutluluğu da gerçekten bulaşıcı oluyor.
Uzun bir ayrılıktan sonra çünkü ben sizi çok önceden tanıyorum size kavuşunca ruhumda binlerce pencerenin açıldığını ve şimdi bir sözcük sağanağı şeklinde boşaldığını biliyorum.
Eğer içimdeki söz sağanağı taşıp akmazsa boğulurdum.
Gökyüzünün aydınlığına, yıldızların parıltısına bakıp da, “Böylesine güzel bir gökyüzünün altında, gerçekten kötü insanlar, öfkeli ve hırçın insanlar nasıl bulunabilir?”
Umutsuzluğun doruğundaydı.
Şimdi, bende herşey çakılıp kaldı, kımıldamaz halde.
Bir kadının zeki oluşu hiç bir zaman eksi bir puan değildir.
Böyle bir sevginin birinin yüreğini buz gibi yapacağı, ruhunu karartacağı aklına gelir miydi? Senin elin buz gibi, oysa benimki ateşten yanıyor...Gözlerin bağlı senin, Nastenka! Ah, mutlu bir insan bazen ne çekilmez oluyor! Ama sana kızmak elimde değil!...