"Çok şey değişti. Sevdiklerim, sevmediklerim, yazdıklarım, söylediklerim, hedeflerim, korkularım, isteklerim, görüşlerim ve hislerim, hepsi değişti. Neyin daima aynı kaldığını düşünüyorum: Sevilmediğimi hissettiğim bir yerde asla durmayacağımı bildiğim. Yeryüzünde bu yüzden hâlâ varım, biliyorum."
😥😥😥
Bu uygulamayı çok seviyorum. Kimseyi tanımadığım için duygularımı rahatlıkla paylaşıyorum. İçine at at da bir yere kadar gerçekten. İnsan en çok kendine zarar veriyor.
Varmak ya da varamamak işte bütün mesele bu
Gözlerimi, ve evin perdelerini yepyeni bir güne açıyorum.
Güneşi, girebileceği tek odaya davet ediyorum.
Abdest-namaz vakti, iki cüz sesli kıraatın peşinden,
İftara hazırlık yapıp, üstümü değiştiriyorum.
Beklenen misafirin de, çalan zil sesiyle geldiğini anlıyorum.
.. Gece oluyor bebeğimi uyuttum-uyutuyorum..
Beş vakitli koskoca bir günün ardından ben, yine, varamıyorum..
Kendimi bulamıyorum.
Murâdıma, eremiyorum.
Sonsuza kadar değil, gözümü tekrar kapatıncaya kadar, mutlu yaşayamıyorum.
"Kapakları isyan ederken, gözlerim dört açık
Gökten üç elma düştüğünü gördüm de, değilmiş benim rızık..."
خ ف ز ي
"Bir gün tek başına kalınca anlayacaksın neler çektiğimi!"