e
Edebiyat-Piyes
1 member · 2 new post"Sen beni bir kere gördün. Ben seni bir kere gördüm. İşte, gönlümüz ikiz yaratılmış. İşte Allah seni bana, beni sana vermiş. İşte sen can, ben de vücut! Sen muhabbet, ben gönül! Sen güzellik, ben aşk! Sen güneş gibi gözlerimi yaş içinde bırakıyorsun, ben gölge gibi senin, yalnız senin ayağının altında sürünüyorum! Birbirimizden burada ayrılırsak ötede birleşiriz. Bugün ayrılırsak yarın birleşiriz. Ayrı görünürüz, yine buluşuruz. Ayrı sanılırız, daima biriz."
Sayfa 7 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Beline - Elbette bilmezsiniz; sizin gibi pek uslu, son derece namuslu kızlar, ancak babalarının sözlerini kulak arkasına atıvermesini bilirler. Öyle söz dinleme, saygı gibi şeylerin artık modası geçti!
Angelique - Bir kızın babasının sözünü dinlemesinin de bir sınırı vardır madam; akıl da, yasa da her sözü dinlemeyi gerektirmez.
Sartre bu piyesinde, kahramanlarının konuşmalarıyla şu neticeye varıyor: Her insanın, belirli bir noktada durmuş, kalmış, kımıldamaz olmuş mazisi, geride kalan insanlar tarafından hükümlendirilecektir. Artık aktif subjektivizmden istifade edemeyen "ben", mazisinden kaçıp kurtulamaz, onun ağırlığı altında ezilir, öteki insanlar onun üzerine üşüşürler, o ise kendi içine gömülmüştür; işte böylece cehennem etrafımızdaki insanlardır. - önsöz
- Abdulhamidi devirdiler. Abdulhamid düşmanı Türkler değil, İslâm ve Türk düşmanı köksüzler...
Büyük Doğu YayınlarıKitabı okudu
.
.
Seralarda vakitsiz bahar görülse bile gönüllerde suni âşk yaratılması henüz görülmemiştir.
.
.
Sayfa 113Kitabı okudu
.
.
Ne büyük umutsuzluk ve ıstırap içinde!
Sizin kalbiniz birisi için çırpınırken, o üzerine çıldırdığınız vücut içindeki kalbin de bir başkası için çarptığını hissetmek ne kadar acı oluyor!
.
.
Sayfa 125Kitabı okudu