"Henüz gerçekleşmemiş bir vaka nasıl çözüme kavuşturulabilirdi?"
Adını İskender Doğan'ın aynı isimli şarkısından almış bu kitap size farklı bir okuma deneyimi sunuyor. Tür olarak polisiye diye geçiyor olsa da kitabın alışkın olmadığımız bir anlatım ve kurgusu var.
Aziz adlı karakterimizin üniversite dönemlerinde gerçekleşmiş olan cinayetin yaşandığı yıllara tekrar dönüyoruz. Oynanmış bir filmi geri sarıyoruz ve henüz gerçekleşmemiş bir cinayeti çözmeye çalışıyoruz.
Bu kitabı nereden bulmuş da okumuşum hiçbir fikrim yok :D. Ama iyi ki okumuşum. 
Alper Canıgüz ü tanımama ve gerçekten de ilginç bir polisiye roman okumama vesile oldu bu tesadüf. Başlarda normal bir roman okuyormuşsunuz gibi geliyor ama kitap ilerledikçe sizi farklı ve o kendine has atmosferinin içine çekiyor. Ayrıca ilgi çekici diyalogları ve günlük hayata ilişkin güzel pasajları var. Bölüm başlıklarında nirvananın şarkılarına yer verilmesini ben sevdim. Ve yazarın merak unsurunu sürekli diri tutabilmeyi de oldukça iyi başardığını söyleyebilirim.
Son olaraksa açıkçası ben kitapla ismini pek bağdaştıramadım. Ve böyle garip ve ne desem absürd belki de bir kitaba o son gitti mi bilemedim.
Kitaba puanım: 8,5/10
İyi okumalar,
Her zaman ki gibi spoiler içerebilir....
Serinin beşinci kitabında ne ararsanız var. Satanistler, wiccalar ve cinayetler. Buna eşlik eden acı, hüzün ve kahkahalar.
Herkesin sevdiği ve saygı duyduğu iş arkadaşları kalp krizi sonucu ölüyor. Cenazede torun Alice, Eve'e gizlice bir not vermesiyle olaylar başlıyor. Komutan Whitney'in bu ölümü gizlice soruşturmasını isteyince Eve profesyonelliği ve dostluğu ikilemine takılıyor. Kapısının önüne bırakılan cesetle de işin rengi değişiyor. Toplamda beş ölüm ve karışık ilişkiler ağı.
Eve'in Peabody ve Komutanı ile olan bazı diyaloglarında gülümsemekten kendinizi alamayacaksınız. Fakat arkasından iş çevrildiğini düşünen Feeney'in Eve karşı olan tutumu içinizi yakacak. Eve'in paramparça oluşunu izleyen Roarke için işler hiç hoş değil. Hatta bundan dolayı Feeney ile konuşması fazla sakin ama etkili. Burada belirtmeliyim ki ailesizliğinden ve soğuk duruşundan dolayı hep hırpalanan bir Eve var karşımızda. Günah keçisi gibi. Bunu herkes bir şekilde Eve'i vurmak için kullanıyor ki bu kişiler hep en yakınları oluyor.
Charles'ın yaşadıkları çok üzücü ve bence Eve kendi ile onun arasında bir paralellik bulduğu için üzerine o kadar çok gitti. Aynısını Roarke'a da yapmıştı sorgu sırasında. Jamie'yi es geçmemeli. Her önemli anda var olan bir karakter.
Bu kitapta birşeyi öğreniyoruz. Summerset tüm gıcıklığına rağmen Eve'i önemsiyor ve seviyor oluşu. Bunu göstermiyor oluşu ayrı bir konu.
Kitabın sonunda katilin kim olduğu şaşırtıcı değil ama olayın kurgusu çok iyi. Ve şunu anlıyorsunuz ki ne ilahi güçler ne de büyü, herşey insan olmakla, insan doğası ile ilgili.
Büyülü Ölüm 
Nora Roberts (J.D. Robb)
"Uyuşturucunun, tokatlandın, çırılçıplak bağlandın ve neredeyse öldürülüyordun ve popondaki bir gün seni küçük düşürüyor öyle mi?"
"Ötekilerin hepsi işin bir gereği. Gül goncası ise kişisel."
Roarke gülerek kolunu Eve'in omuzuna atıp ona sıkıca sarıldı. "Teğmen, Seni seviyorum."
Sayfa 397 - Roarke ve EveKitabı okudu
Büyücülük beyaz ya da kara büyü, insanlığın şafağından beri var olan bir şeydir. Ve nerede güç varsa orada faydalanma ve kötüye kullanma da vardır. Bu da insanlığın doğasıdır.
Sayfa 233 - MiraKitabı okudu
Ölüm, Eve'in etrafını sarmıştı. Gündüzleri ölümle yüzleşiyor, geceleri rüyasında ölüm görüyordu. Hep ölümle yaşamıştı; sesini, kokusunu hatta dokusunu biliyordu; ölümün karanlık ve zeki gözlerini hiç tereddütsüz bakabiliyordu. Ölüm becerikli bir düşmandı ve Eve bunu çok iyi biliyordu. Bir tereddüt, bir göz seyirmesi dengeyi bir anda kaydırıp değiştirebilir, ölüm her an kazanabilirdi.
Sayfa 7Kitabı okudu
Ölüm onun işiydi. Onlarla yaşar, onlarla çalışır, onları incelerdi. Rüyasında onları görürdü. Ve sanki bu da yeterli görünmüyormuş gibi, yüreğinin gizli, derin bir yerinde, onlar için yas tutardı
Sayfa 5 - Eve DallasKitabı okudu
Devamı gelir mi?
Luna Wilder beni çıldırma noktasına getiren bir karakter. Sevsem mi sövsem mi bilmiyorum. İşe olan tutkusu, başı bozuk halleri, azmi, bir buldog gibi dişlerini geçirince bırakmayan hallerini ne kadar çok seviyorsam, kendini bulma yolunda ki ikilemleri, Dimitri ile olan ilişkisinde ki tutarsızlığından da nefret ettim. Luna'nın kuzeninin de dediği gibi sinir balonundan çıkamayan hallerini, en geri söyleyeceğini en önce söylemesini ve her zaman kavgacı halleri biliyoruz. Karakteri böyle oluşturulmuş. Fakat bir süre sonra sıkıntı veriyor. Mehter takımı gibi...
Bu sefer kadim, efsanevi bir olayın peşinde. Ölüp dirilenler mi istersin, eski anlaşmalarda kaynaklı bilinmezlik mi yada kanla beslenen varlıklar mı? Ne ararsanız var. Aksiyon dozu çok yüksek. Kan akmayan bölüm yok. Buna rağmen hissettirdiği 3.sınıf bir amerikan macera filminin yaratıklı versiyonu gibi. Seyrederken(okurken) keyifli, bittiğinde beyninde fazla yer işgal etmeyecek olan.
Son olarak; Dimitri'ye üzülsem mi kızsam mı kararsızım. Çokta sevdiğim bir karakter değil zaten.
Serinin iki kitabı daha var.Tüm olumsuzluklarına rağmen devamı gelirse okurum. Çünkü her ne olursa olsun heyecan dozu yüksek bir macera...
İkinci Ten 
Caitlin Kittredge
Rüyanızda rüya gördüğünü şüphesine düşersiniz, kesinlikle rüya görüyorsunuzdur.
Öte yandan hayat denen şeyi bütünüyle bir rüya olarak kabul etsek dahi, onun uyanıklık tabir edilen yakasındaken bunun farklı bir ontolojisi bulunduğunu ayrımsayabilirsiniz. Burada gerçek ile hayali ayırt etmek için bilimsel bir yöntem yoktur.  Tek referansınız, düşünen şeyin, düşündüğü her şey yanıltıcı olsa dahi, varlığını yatsıyamayacağınız o noktadır.
Sayfa 49 - Alfa
Zaman çok şeyi değiştiriyor.
Sayfa 212 - April YayıncılıkKitabı okudu
