Sen, küçük kadın, rastlantıyla, hiç yeteneksiz, eğitimci oldun, kendi çocukların olmadığı ve öğrencilerin büyük bir eğitimciye gereksinimi olduğu için ölçüsüz felakete yol açtın.
Çocuklara bakıp eğiteceksin. Eğitimde ama, ciddiyetle uğraşılırsa, çocukların cinselliğini doğru ele almak gerekir. Çocukların cinselliğini doğru olarak ele almak için, aşkın ne olduğunu bizzat yaşamış olmak gerekir. Sense, şişkosun ve fıçı gibisin, hantalsın ve vücudun itici. Bu, senin her sevimli, diri bedene kin duyman için, derin ve acı bir kin duyman için yeterli. Yok, biçimsiz, fıçı gibi olmanı kınamıyorum; aşk zevkini hiç tatmamış olmanı kınamıyorum(hiçbir sağlıklı adam bu zevki sana vermek istemedi); çocuklardaki sevgiyi anlamaman kınanacak bir şey değil.
Ama eksikliğinden, harap olmuş, fıçı gibi bedeninden, güzel olmayışından, zarafet yoksunluğundan, sevgiye yeteneksizliğinden bir erdem çıkarman ve rastlantıyla "modern" bir okulda çalışınca, çocuklardaki sevgiyi acı bir kinle boğman, işte budur senin cürmün, küçük, çirkin kadın. Sağlıklı babalardan sağlıklı çocukları uzaklaştırmaktır senin varlığının zararlı oluşu; sağlıklı, çocuksu sevgiyi bir hastalık belirtisi gibi ele alman. Fıçı gibi olmam, bir fıçı gibi ortalıkta dolaşman, bir fıçı gibi düşünmen ... ve bir fıçı gibi eğitmen, çirkin, küçük kadın; alçakgönüllü olarak bu yaşamın küçük bir köşesine çekilmemen, aksine çirkinliğini, fıçı gibi biçimsizliğini, sahteliğini ve yalancı gülümsemenin ardında gizlenen acı kinini bu yaşama zorla kabul ettirmek istemen!