“Ama acı çektirmenin zevk verdiğini, diğer insanları hiç değilse düşüncelerinde incitmenin, üstlerine küçük kötülük mermileri yağdırmanın kendisini sık sık eğlendirdiğini hem de iyi eğlendirdiğinitiraf edebilecek kaç tane dürüst insan vardır? Çoğunluk dürüst değildir, birkaç insan da böyle bir hayâsızlıktan haberdar olamayacak kadar iyidir”
Otur bu önermeyi dakikalarca düşün simdi :)
Ahlakçı insan,” diyor, "düşünülür (meta- Fizik) dünyaya fiziksel insandan daha yakın değildir
Sayfa 15Kitabı okuyor
Diyor ?
“İnsanların erdem dediği şey, genellikle tutkularımızın şekillendirdiği bir hayaletten başka bir şey değildir, ceza almadan dilediğimizi yapabilmek için ona onurlu bir isim veririz “
Sayfa 13Kitabı okuyor
Kesinlikle !
İnsanın sevmeyi öğrenmesi gerekir, iyi biri olmayı öğrenmesi gerekir, hem de gençliğinden itibaren... Aynı şekilde layıkıyla nefret edebilmek için nefretin de öğrenilmesi ve beslenmesi gerekir..
Nietzsche ve Stoacılar
Nietzsche kitaplarında stoacılara karşı "sözde doğacılar" diyerek çok net bir şekilde eleştirmiştir. Ona göre Stoacılar doğanın temsilcisi değil dinlerinin temsilcisi olmuştur.Okurken çok gülmüştüm çünkü gerçekten de eleştirisi başarılıydı.
Gecenin türküsü.. Nietzsche
Işığım ben:
Gece olaydım keşke!
Ama budur işte benim yalnızlığım, çepeçevre ışıkla sarılmış olmam.
Ah, karanlık olaydım, gece olaydım!
Nasıl emerdim ışığın memelerinden!
Üstelik kutsardım bir de sizleri, ışıl ışıl yıldızcıklar, ateşböcekleri göğün! O ışıktan armağanlarınızla mutlu olurdum.
Ama öz ışığımla yaşıyorum ben, gene ben içiyorum benden taşan alevleri.
Bilmiyorum almadaki mutluluk nedir; çoğu zaman bana öyle geldi ki, çalmak daha da büyük mutluluktur almaktan.
Nerede hâlâ halk varsa, orda anlaşılmaz devlet ve uğursuzluk gözüyle bakılır ona, törelere ve yasalara yönelik bir günah olarak nefret edilir ondan.
Şu ipucunu vereyim size: Her halk iyiye ve kötülüğe ilişkin kendi dilini konuşur: komşusu anlamaz bunu. O kendi dilini törelerinde ve yasalarında yaratmıştır.
Oysa devlet iyinin ve kötünün tüm dilleriyle yalan söyler; her söylediği de yalandır — ve her ne varsa elinde, onu çalarak elde etmiştir.
Sayfa 43Kitabı okuyor
İyi bir savaş her davayı kutsallaştırır.
Sayfa 41Kitabı okuyor
Yaşam sadece acı çekmektir.
Bir budaladır yaşamda kalan, ama işte biz de o kadar budalayız! İşte yaşamın en budalaca yanı da bu ya!
Sayfa 39Kitabı okuyor
Öfkeyle değil, gülmeyle öldürür insan. Hadi, öldürelim ağırlığın ruhunu!
Sayfa 35Kitabı okuyor
Sahiden, sizin kötüleriniz değil, iyilerinizdeki pek çok şey tiksindiriyor beni. İsterdim ki, sizi yok edecek bir cinnete kapılasınız, tıpkı bu solgun suçlu gibi!
Sahiden, cinnetinizin adı hakikat ya da sadakat ya da adalet olsun isterdim; ama erdemleriniz var sizin, uzun bir yaşam ve sefil bir huzur için.
Sayfa 33Kitabı okuyor
Böyle söyledi Zerdüşt.
İnsan aşılması gereken bir şeydir: işte bu yüzden erdemlerini sevmelisin — çünkü onlarda yok olacaksın.
Sayfa 31Kitabı okuyor
Benlik hep kulak kesilir ve arar: karşılaştırır, zapt eder, fetheder, yıkar. Egemen olur ve Ben’e de egemendir.
Sayfa 28Kitabı okuyor
Yumuşak davranır Zerdüşt hastalara. Sahiden, öfkelenmez onların teselli bulma usülüne ve nankörlüklerine. Şifa bulsunlar ve dertlerinin üstesinden gelsinler, kendilerine daha yüce bir beden yaratsınlar!
Sayfa 26Kitabı okuyor