Bugünki acımı dile getiremediğim için yazmak istiyorum arkadaşlar.
Bugün İsrail'e destek veren mekanların önünde kuyruk olduğunu gördüm, bütün bedenimce, insanlığımca utandım onlar adına. Yüzlerine tükürecek kadar bile değmeyeceklerini anladım. Ve düşündüm, empati yapabilselerdi Müslümanlığın sadece kimlikte yazabilecek bir kelime olduğunu bilmezlerdi.
İnsanların, türkistandaki, yemendeki ve gazzedeki kardeşlerimiz için yapılan katliamları görmelerini kusura bakmayın saygıyla onaylamıyorum.
Tam tersine utanıyorum.
Kardeşlerim birbir katlediliyor . Bedenleri paramparça . Ve benim şu aciz bedenim yaşamak istemiyor . Hak etmiyorum . Yaşam o kadar acı ki . Gülsem de acıyor içim ağlasam da . Ve geçmiyor ; Dinmiyor katliam. Bitmiyor . Ben de defalarca ölüyorum . Yaşamak istemiyorum çünkü yaşamın emarelerini tek tek kaybediyorum . Huzursuzum gün boyu. Güzelleme yapmak istemiyorum . Biz oturdukça dinmeyecek bu katliam. " Bir sabah gelecek kardan aydınlık şarkılarıyla bitmeyecek bu katliam ! Müslüman uyanmadıkça nasıl dinecek bu katliam .