g
GECENİN HİKAYESİ
"On sekiz yaşında bir sürü insan birçok şeyi kaybeder,Maya"
"Ama bir tek sen,on sekiz yaşında her şeyini kaybettin."
Gecenin hikâyesi
Benim için başka bir seçenek yoktu, bu başından beri kaybedilmiş bir savaştı.
Sayfa 20 - maya efnanKitabı okudu
Aylema Kitap Yorumu
Tek kelime ile mükemmeell yorumum bu kadar.. şaka
Maya Efnan.. Sen harika birisin.Kitap tamamen fantastik olup kitaptaki tüm aşkı içinizde yaşıyorsunuz.
Maya'nın patika yerine köprüyü seçmeseydi hikayenin akışı nasıl olurdu diye düşünmekten kafayı yiyebilirim.
Harika bir dil ile yazılmış okuduğum en iyi fantastik kitap diyebilirim.N.G'nin zaten yazım tarzına,kurgularına,kendisine aşığım.Bu kitap asla beni hayal kırıklığına uğratmadı.
Maya'nın açıkcası herkese bir anda gözü kapalı güvenmesi,başını alıp istediği zaman ormana gitmesine göre şimdiye ölmeyi hak etmişti.
HELE MALUM KİŞİYE YAPTIĞI İHANET.. affedilir gibi değildi. Sinirden kitapı yuttum. Maya o andan sonra tahammül edemediğim birine dönüştü.
Bu kitap kesinlikle bana çok başka duygular hissettirdi.Yani hayatımın kitabı diyerek size gözüm kapalı önerebilirim. 
Gecenin Hikayesi - Aylema 
N. G. Kabal
Gecenin Hikayesi Aşeka
"Sen benim elimi kolumu bağlıyorsun. Ne yapacağımı bilmez hale getiriyorsun beni. Ben, kendimi seninle kaybediyorum."
Sayfa 140 - Fetih YargıcıKitabı okudu
Gecenin Hikayesi Aşeka
İkimiz arasında ki asla aşılamayacak mesafeydi o yalancı gülüş.
Biz Fetih Yargıcı ve Amelya Efnan'dık. Biz Maya ve Kumral'dık. Birbirimize kimsenin vermediği zararları veriri, günün sonunda yine birbirimize sarılırdık. Ertesi gün intikam baltalarımızı yeniden elimize alırdık. Sonra yine birbirimize sarılırdık.
Sayfa 36Kitabı okudu
Ama anneler gitmezdi, anneler bırakmazdı çocuklarını. Ama anneler başka bir yaşam ne kadar güzel olusa olsun, cenetten bile çocuklarına dönmenin bir yolunu bulurdu.
Doruk beni bırakmazdı. Doruk canımı yakardı ama Doruk beni bırakmazdı.
Sayfa 88Kitabı okudu
Gecenin Hikayesi Aylema
Fetih Yargıcı uğruma çabalıyordu.
Bu sefer diger incelemelerim aksine dusuncelerimden degil duygularimdan bahsetmek istiyorum umarim sonuna kadar okursunuz. gecenin hikayesini ilk okumaya basladigimda cok zor zamanlardana geciyordum ebeveynlerim boşandi, benim icin cok degerli 3 insanai kaybettim vs beni kimsenin anlayamayacagini, sonsuza kadar bu aciyla yasayacagimi dusunuyordum ta ki bir gun wattpad de gezerken gecenin hikayesi aylema adli kitabi gorunceye dek. ng kabali zaten cok severek okuyordum ve tum karakterlerinde kendimden az cok biseyler buluyordum. fakat maya yi okumaya basladigim anlan itibaren bu kitabin farkli oldugunu ve canim sıkıldığında, okulda bir problem oldugunda, aglamak istediğimde ama aglayamadigimda siginabilecegim o kitap hatta kitaptan cok yuva oldugunu anlamistim. 5 dakika once bitirdim son kitabi ve son 150 sayfada araliksiz agladim. sadece maya icin kumral icin pars icin degil kendime, olu dogmus tum cocuklara agladim. kitap bitti ve ben hala agliyorum cunku kitap bitti. bir daha boyle bir kitap okur muyum bilmiyorum ama gecenin her zamaan kalbimde ozel bir yere sahip olacak.
dusuncelerime gelirsek;
seri dort kitaptan olusuyor ve ng kabalin yazdigi ilk seri. Acikcasi bazi yerler biraz klise ona lafim yok ama karakter gelisimi, ana katakterin duygulari, dusunceleri cok iyi islenmisti cok uzatmak istemiyorum bence 10/10 N. G. Kabal
