g
Geçmiş ve Bugün
2 memberKeçmişini unudanın gələcəyi də olmaz.
Hamı müharibənin uzaq keçmişdə qaldığını düşünürdü. Lakin keçmişini unudanın gələcəyi də olmaz və biz heç nəyi unutmaq istəmirdik.
Sayfa 260Kitabı okudu
Geçmiş kaçınılmaz olarak bölük pörçüktür, kaçınılmaz olarak yeniden kurgulanır, yeniden yaratılır. Orada, yalnızca bugünün gerçeklerinin hasadı yapılabilir. Bugünümüz geçmişten doğduysa, geçmişimiz de bugünden doğmuştur. Gelecek de bugünkü soysuzluklarımızın hasatçısı olacak.
Sayfa 294Kitabı okudu
“Daha basit, daha dürüst, daha doğal olduğu rivayet edilen bir geçmişte duyulan özlem artık bayatlıyor.”
Sayfa 96 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Merhaba şans(sızım)...
Geçmiş paylaşılırsa hatıra olur. Saklama kendini benden. Susuyorsan bu senin cahilliğinden değil, çok şey bildiğinden...
Bunu şimdi daha iyi anlıyorum. Kaygılarını da biliyorum. "Aynı dili konuşanlar bile birbirini anlamıyor." Diyorsun. Haklısın. Susuyorum.
Paylaşmıyorsun. Olsun. Bekliyorum.
Bir gün anlatacaksın hangi yollardan geldiğini, bir gün sen de getireceksin bana geçmişini.
Sayfa 49Kitabı okudu
Dünün yükü...
Bir köyden diğerine giden iki keşiş hakkında güzel bir hikaye vardır. Yolda, bir nehrin kıyısında oturmuş ağlayan bir genç kıza rastlarlar. Keşişlerden biri kızın yanına gider ve sorar, "Kardeşim, niçin ağlıyorsun?" Kız, "Şurada, nehrin karşı kıyısındaki evi görüyor musunuz? Bu sabah erkenden bu tarafa geldim, nehri de yürüyerek kolayca geçmiştim ama şimdi nehir yükseldi ve evime dönemiyorum. Sandal yok," der. Keşiş, "Ah, hiç sorun değil," der, kızı kucağına alır ve nehrin karşı kıyısına kadar taşır. İki keşiş yollarına devam ederler. İki saat sonra diğer keşiş, "Kardeşim, biz bir kadına asla el sürmemeye yemin ettik. Yaptığın şey büyük bir günah. Bir kadına dokunmak sana zevk yani sıradışı bir his vermedi mi?" der. Arkadaşı da cevap verir, "Ben onu iki saat önce arkamda bıraktım. Sense onu hala taşıyorsun, öyle değil mi?"
Biz de öyle yapıyoruz. Duygusal yükleri hep üzerimizde taşıyoruz, karşılarında asla ölü gibi tepkisiz kalamıyoruz, onları asla geride bırakamıyoruz. Yalnızlık ancak bir probleme bütün dikkatimizi verip onu hemen bir sonraki güne, bir sonraki dakikaya asla bırakmadan çözdüğümüz zaman varolabilir. O zaman kalabalık bir evde yaşıyor veya bir otobüste seyahat ediyor olsak bile yalnızlık yanımızdadır. Ve o yalnızlık taze ve masum bir zihne işaret eder.
Sayfa 139Kitabı okudu
"Geçmişi düşündükçe tekrar tekrar tokat yiyormuşum gibi hissediyorum."
