Daha son ümidə ümid qalmayıb,
Qalsa yollarına baxardım, olmur…
Soyuq əllərimi üzük yerinə,
Qaynar əllərinə taxardım, olmur…
Yanında, elə bil, yersiz qonağam,
Mən sənə günaham, suçam, yasağam.
Sən güllə deyilsən, mənsə qorxağam…
Səni öz başıma sıxardım, olmur…
Neyləyək olmadı, çatmadı gücüm,
Elə bil tutmadı bürcünlə bürcüm.
Səni ürəyimdən çıxarmaq üçün,
Gərək ürəyimi çıxardım, olmur…
Yenə də qələmi aldım əlimə,
Sevirəm kəlməsi yatmır dilimə,
Sevsəm də çatmadım mən öz gülümə,
Dünyadan, sevgidən nakam gedirəm.
Dünyanın işləri belədir, nədən?
Sevərək ayrıldım öz gülümdən mən,
Çıxara bilmirəm onu qəlbimdən,
Dünyadan, sevgidən nakam gedirəm.
Nə zaman mən gizli sevmişəm onu,
Şeirdə, qəzəldə gəzmişəm onu,
Ömrüm tükənibdi, gəlibdi sonu,
Dünyadan, sevgidən nakam gedirəm.
Nice sevgilerin bir pula satıldığı bir dünyada
Sensin, her şeyin üstünde tutan sevdiğini
Ben senin en çok bana yansımanı sevdim
Bende yeniden var olmanı, benimle bütünleşmeni
Mertliğini, yalansızlığını, dupduruluğunu sevdim
Ben seni sevdim, ben seni sevdim, ben seni...
Küfri-zülfün salalı rəxnələr imanımıza,
Kafər ağlar bizim əhvali-pərişanımıza.
Səni görmək mütəəzzir görünür, böylə ki, əşк
Sənə baxdıqda dolar dideyi-giryanımıza.
Cövrü çox eyləmə ki, olmaya nagəh tükənə,
Az edib cövrü cəfalər qılıban canımıza.
Əskik olmaz qəmimiz, bunca ki, bizdən qəm alıb,
Hər gələn qəmli gedər, şad gəlib yanımıza.
Var hər həlqeyi-zəncirimizin bir ağzı,
Müttəsil verməyə ifşa qəmi-pünhanımıza.
Qəmi-əyyam, Füzuli, bizə bidad etdi,
Gəlmişik icz ilə dad etməyə sultanımıza