Amma biz insanlarda da az yoxdur, bir yara qaysaq bağlamamış, sağalmağını gözləməmiş digər zərbəni vurub həmən yaranı qanadırıq. Sonra qapı-qapı gəzib yaramıza məlhəm gəzirik.
"Onu üzmeyeceksin değil mi? Abim olsan bile kemiklerini kıracağımı iyi biliyor olmalısın?" Hayır, onu üzmeyeceğim. Bana güveniyor, âşık ve ben güvenini boşa çıkarmayacağım."
"Aferin benim ağabeyime!"