"En güzel günlerinizi, sıkıcı şeyleri dinleyerek, kaybetmeye mahkûm olanı kurtarmaya çalışarak, kendinizi cahil, kaba, adi insanlara adayarak heba etmeyin."
Sayfa 27 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Her zaman babamla yakın bir ilişkimiz olmasını istemişimdir. Ancak ne o ne de ben bunu nasıl yapabileceğimizi bilemedik. Halbuki bu defa, konuşmayı sürdürdük. Babama onu sevdiğimi ve iyi bir baba olduğunu söyledim. Onunla küçüklüğümde benim için yaptığı şeylerle dolu anılar paylaştım. Hareketleri -omuz silkmesi, konu değiştirmesi- beni dinlemiyormuş gibi gösterse bile, onun söylediklerimi dinlediğini hissedebiliyordum. Konuşmalarımız ve anıları paylaşmak haftalar sürdü. Birlikte öğle yemeğini yediğimiz günlerden birinde, doğrudan gözlerime baktı ve "Benhiçbenisevdiğinidüşünmedim." dedi. Nefes almakta zorlanıyordum. İkimizin de içinin büyük acıyla dolu olduğu açıkça belliydi. O anda, bir şey kırılıp açıldı.