•
Aşk belki de hiçbir zaman sizi sevemeyeceğini bildiğiniz birini, hiçbir zaman geri dönmeyeceğini bildiğiniz büyük fedakarlıklarla, öldüresiye bir umutla sevmekti...
•
"Bazı gecelerde gökyüzünü yıldızlarla döşeli bulurduk. O zaman sevincimize sınır yoktu. Ve bizler umutla doluyduk. Sıkıntılardan, acılardan sonra gelecek güzel günlerin, daha güzel olacağına inanıyorduk."
"Sonra yatak odama girdim. Yorgundum. Düşünemeyecek denli yorgundum. Bir an önce soyunsam,yıkanıp yatsam...Uyusam,uyusam... Hiç uyanmasam. Çünkü biliyorum, yapacağım hiçbir şey kalmadı artık. Ne kadar yorulsam boş. Ama yeterince yaşanmadan da ölünmüyor ki!"
Gözleri geliyordu aklıma. Hani benim sevincim, umudum olan gözleri nerdeydi? O dokunulmamış, taptaze pırıltının yerinde, uğursuz karanlıklara açılan iki boşluk vardı şimdi.
Uluorta bir sevinci bölüşmenin yoksulluğunu duymazsın ki sen! Nereden bileceksin! Ancak töresel titreşimler canlandırır yorgun yüreğini. Hadi sevin. Sevin boylu boyunca.
Sana bir seyleri anlatmaktan vazgeçeli çok oldu. Aynı şey senin için de söz konusu. Hiçbir şey söylememek üzere kıpırdanır dudakların. Hala diri olan dudakların..