i̇
İçimizdeki Keder
0 üyeTakip
Ama bazen, ansızın, keder beni nefes nefese bırakan dalgalar halinde üzerime çullanıyordu ve o dalgalar geri çekildiğinde, kendimi acı bir enkaza bakarken yakalıyordum, bu enkaz öyle berrak, öyle üzgün ve boş ışıldıyordu ki ölümden başka bir şey olduğunu anımsayamıyordum bile.
