Tanrı'yı isyankârlığım ve hüsranım için beni cezalandırmasın da her şeyi affeden bir sevgi ile beni ödüllendirsin diye sevmek zorunda olma yönündeki tuhaf inanç,çocuksu bağımlılığımızın ve güvensizliğimizin bir ifadesi ve tıpkı ebeveynlerimiz gibi,Tanrı'nın da bizim sevgimize ümitsizce muhtaç olduğu varsayımı haline gelir.Ancak bu tuhaf bir düşünce değil midir?
Sayfa 33