Unutmayalım ki hiçbir fiyakalı kıyafet, pahalı şirket tatili ya da kiralık lüks araba, üretim araçlarına sahip olmayanların proletarya olduğu gerçeğini değiştirmez.
Sayfa 13Kitabı okuyor
“Gözü kör olsun yokluğun. Yokluk bel kırar, adamı insanlıktan cüda eder. Kalp paraya çevirir.”
Sayfa 12 - Mega Basım YayınKitabı okudu
'Yoksulluğu bitirmek hayır işi değildir.
Adalettir.' 
Nelson Mandela
"Öyleyse neden Strasbourg'un rahipleri bu kadar zengin oluyor? Bunca bolluk içinde olmak çok hayırlı olsaydı İsa yoksul yaşamayı seçmezdi."
Sayfa 26Kitabı okudu
Oysa yoksullara tutumlu olmalarını önermek hem kaba bir şaka, hem de hakarettir. Açlıktan ölen bir adama daha az yemesini öğütlemek gibi bir şeydir.
Sayfa 37Kitabı okudu
"İnsan yoksullaştıkça daha az yer kaplar, yani insan yoksullaştıkça sıkışabilme yeteneği de artar."
Modern yaşama biçimi içinde yoksulluk, maddi tatmin vasıtalarından mahrumiyet özelliğiyle değil, utanılacak, onur kırıcı duruma düşülecek bir statü olmasıyla belirginleşir. İnsanların değeri toplum piramidindeki yerleriyle ölçülmeye başlanır. "Kaç paralık adam?" sorusunun sorulduğu bir kültür "modern" kültürdür. Modern kültürde insanlara "Paran kadar konuş!" denilir. Bu yüzden insanlar yoksulluğu bir belâ, insanlık haysiyetinin kaybedilmesi olarak anlarlar. Bunun tersi de doğrudur, maddi refah seviyesinin yükselmesiyle insanlar sosyal statülerini
de yükseltmiş, insanlıklarını, başkalarının gözündeki yerlerini değerli kılmış olurlar. Kısacası, gelişmiş bir yoksulluk, ilkel bu yoksulluktan çok daha tahammül edilmez bir durumdur. Bu sebeple gelişmiş ülkelerde sosyal rahatsızlıklar ölümcül boyutlara ulaşır.
Sayfa 286 - Tam İstiklal Yayıncılık OrtaklığıKitabı okudu
Ne düşünürler? Para, para!
Kira, ücretler, vergiler, okul faturaları, metro pasoları, çocuklara çizme!
Ve hayat sigortası poliçesi ve işçi ücretleri.
Ve, tanrım, ya karım yine dırdır ederse! Dün patron şaka yaptığında yeterince iyi kahkaha attım mı acaba? Elektrik süpürgesinin taksidi ...
yoksulluk, zihinsel ölülük, tinsel sefalet ...
Ama yoksulluğu kendi isteğiyle seçmiş olması, yoksulluğun getirdiği kötülüklerden kurtulmuş numarası yapmaya yetmiyordu. Güçlük çekme meselesi değildi bu. Parasızlık insanın beynine ve ruhuna zarar veriyordu. Zihinsel ölülük, tinsel sefalet gelir belli bir noktanın altına inince, bunlar insanın üzerine kaçınılmaz olarak çöküyordu. İnanç, umut, para sadece bir aziz üçüncüye sahip olmasa da ilk ikisine sahip olabilirdi.