Beynim beni aldatıyor Legolas. Saçlarıma dokunuyorum. varmış gibi. Aynalara bakamıyorum hâlâ. Son baktığımda tanıyamadım kendimi. Selam verip kaçtım. Bugün mutlu olayım bari bir takla atayım dedim. Evet Legolas evet mutlu olmayı takla atmak sanıyorum hâlâ çocukluğumda ki gibi. Ve evet Legolas sehpaya çarptım. Hayat da böyle değil mi? Hep çarpıyoruz bir şeylere ya da birilerine. Ya da onlar çarpıyor bize. Kedilerim de tepeme çıktılar o an. Manyak kedilerim. Sahiplerine benzermiş kediler. Yarın yine yazarım. Not; Sarı saçlarını kıskanıyorum Allahsız. Savurup durma. Olan var olmayan var.😵😡