Cézanne ölmeden birkaç hafta önce Paris'teki oğluna şunları yazmıştır: "Şunu söylemeliyim ki, bir ressam olarak Doğa karşısında gittikçe ileri görüşlü bir hâle geliyorum, ama benimle birlikte duyularımın farkına varmam da, daima acılı bir hâl alıyor. Duyularımın önünde açılan yoğunluğa bir türlü erişemiyorum. Doğa'yı canlandıran muhteşem renk zenginliğine sahip değilim.”