“İlk kütüphaneler bu bakımdan numuneliktir. En fazla on Kitabımız olur ama hepsini neredeyse ezbere biliriz. Zamanla her nasılsa bu bütünlük kaybolur: Raflarda belirsiz ciltlerin sayısı giderek artar ve sık sık başa geldiği üzere kendimizi koleksiyonculuğa kaptırırız, bu tedavisi olmayan müthiş hastalık bizi ilk ya da nadir baskıları, hatta sırf kapak tasarımı, yazı karakteri ya da boyutu hoşumuza giden kitapları istiflemeye kadar götürür.”
Sayfa 89 - Notos KitapKitabı okudu
Kütüphanem benim krallığım, burada kızımdan, karımdan, toplumdan uzaklaşıp tek başıma hükümdarlığımın keyfini çıkarıyorum. Başka yerlerdeki otoritem ancak sözde ve de zayıf... Evinde kendine ait yalnız kalıp herkesten saklanabileceği bir yeri olmayan insan, bana göre mutsuz insandır.
