12 Şubat Milli Mücadele Bayramı'dır Maraş'ın!
Ve 11 Şubat akşamı tüm düşman askeri Maraş'ı terk etmek zorunda kalır. 12 Şubat 1920 tarihinde bütün Maraşlılar yollara dökülerek bayram yapar. Fransızlar giderlerken bütün Ermenileri'de beraberinde Suriye'ye götürürler. Ve Maraşlılar'da her yıl bu günü bayram olarak kutlarlar.
Sayfa 22 - KETEBE YAYINLARIKitabı okudu
Maraş bize mezar olmadan, düşmana gülzar olamaz!!!
Hiçbir Maraş'lı toprağı Frenk çizmeleri ile çiğnenirken şehri onlara "gülzar" yapmak niyetinde değildir.
Sayfa 20 - KETEBE YAYINLARIKitabı okudu
Maraş'lı Rıdvan Hoca;
"Hürriyeti olmayan bir milletin Cuma namazı kılması caiz değildir."
Sayfa 17 - KETEBE YAYINLARIKitabı okudu
Kurtuluş ve Sütçü İmam!
Sütçü İmam, zor zamanda halkın gözü önünde bağımsızlığın, kurtuluşun yolunu açan, halkın içindeki küllenmiş koru tutuşturan, ateşleyen bir sembol şahsiyettir. Sütçü İmam'ın Ermeni'ye sıktığı ilk kurşun aynı zamanda Maraş'taki Milli Mücadele'nin ilk kurşunu olur.
Sayfa 15 - KETEBE YAYINLARIKitabı okudu
Besle Kargayı oysun gözünü!
Maraş'ın yerleşik Ermenileri, asırlardır nimetleriyle onları besleyen ve muhafaza eden şehri, giderayak yaktılar. Onların ve Ermeni komitacıların çıkardıkları yangınlarda 150 ev yandı.
Sayfa 196 - Türk Edebiyatı Vakfı YayınlarıKitabı okudu
Yıl 1920 Maraş Katliami!:(
Bütün sokaklar çıkmaz sokaktı ve yollar, sahibi belli olmayan ölülerle mahzundu. Sütü kesilmiş göğüslerine ölü bebeğinin başını gömmüş, mâni söyleyen, aklı başından çıkıp gitmiş genç kadınlar, her tarafından duman çıkan ve kuruyan nehir yataklarına benzeyen şehri terk etmeye hazırlandılar.
Sayfa 166 - Türk Edebiyatı Vakfı YayınlarıKitabı okudu
Bu Katliam Maraş'lının yüreğine taş gibi oturdu:(
1920 yılının başında ve Ocak ayının ilk haftasında Fransız birlikleriyle çatışmaya girildi. Çeteler, canlarını dişlerine taktılar ve saldırdılar. Fransızlar bozguna uğratıldı. Batı cephesine yüklendiler ve yoğun top ateşiyle çeteleri Kazma Musluğuna çekilmeye mecbur ettiler. İki gün sonra bölge düşmandan geri alındı. Fransızlar ve Ermeniler çekilme sırasında ne kadar çocuk ve ihtiyar varsa, savunmasız ne kadar can varsa, tamamını süngüden geçirdiler.
Sayfa 165 - Türk Edebiyatı Vakfı YayınlarıKitabı okudu