Sen bileyedur yalnızlığını
Kanlı bir şafağın arifesinde
Ben bu gece ve her gece
Sana doluyorum hece hece...
Her şafak bir şiir oluyorsun
Her şafakla
Kalbime çevrilmiş gergin bir yaydan
Ok gibi fırlayıp bana koşuyorsun
Sen sarıl öfkene
Ve tüne yatağın bir köşesine
Sende olmam için
Bana gerekmiyorsun...