"Masum olmalıyız, her konuda. Masumiyet artık bu dünyada bütün insanların yabancı dili..."
"Götürün, başka bir gezegene bırakın beni. Einstein'in kucağında ağlamak istiyorum."
"Herkesin düşmanı olabilir. Her düşman açıkça belli etmez kendini."
'Paradoks..'
“Umut!…
En büyük kötülüktür!..
Çünkü işkenceyi uzatır!..
Ama, en umutsuz anlarda gelen iyi şeyler de
en büyük mutluluktur!…”
.
.
Çiçekleri tanımıyorum pek ama açsınlar istiyorum.
.
.
Tomris Uyar
Ve sonra...
.
.
Heyecandan midemde uçuşan kelebekler tek tek intihar etti...
.
.
Çağıl YamanKitabı okudu
Burada artık hayal bile kuramıyorum.
Ümitsizlikten değil, nemden.
• 
İlkay Yıldız
.
.
Nezaketi zayıflık sanıyorlar, mütevazılığı özgüvensizlik...
.
.
İLKAY YILDIZKitabı okudu
En çok aklımda kalan .
Nietzsche 45 yaşına geldiğinde, frengi hastalığı iyice ilerler ve beynine ulaşır.1889'da Torino sokaklarında yürürken, köşe başında bir kalabalık görür. Bu kalabalık, aldığı tüm kırbaç darbelerine rağmen hareket etmeyi reddeden bir atı izlemektedir. Nietzsche yavaşça yaklaşır o kalabalığa. Öfkeden kuduran faytoncu, kırbaç darbelerini iyice arttırır ve yaşlı at yorgun düşüp yere çöker. Nietzsche kalabalığın arasından sıyrılır ve faytoncuyu durdurup atın yanına gider. Boynuna sarılır onun, gözlerinin içine, yani aslında bir aynaya bakmaya çalışır. Ve tam ona ağlayarak bir şeyler söylerken, bilincini yitirip bayılır. Nietzsche bu olaydan sonra akıl hastanesine yatırılır, on yıl boyunca bir daha kimseyle konuşmaz ve ölür.
Aytuğ AkdoğanKitabı okudu