"Benim yaşımda insanın düşünmeye öyle çok vakti oluyor ki, sonunda insan kahin olup çıkıyor."
Sayfa 97 - Cem Yayınevi
“Yalnız yaşayan insanın iyiliğini, kötülüğünü kim belirleyecek?…”
“Tanrı!”
Sayfa 100 - Başlık YayınlarıKitabı okudu
Bütün ıstıraplar aşktan doğuyor.
Sayfa 20 - Yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
İnsanlar ancak öleceğinizi düşündüklerinde sizin iyiliğiniz için kaygılanırlardı.
Sayfa 108 - RomanokuKitabı okudu
Hiç abartı değil bence :)
Birinin kitaplığına bakmanın iç çamaşırına bakmak gibi mahrem olduğunu söyleyerek biraz abartmıştım.
Sayfa 99 - RomanokuKitabı okudu
Ben evlenince kayınpederimin evine gelin geldim. Beyaz gelinlik giymiştim bütün kızlar gibi. Evlilik denince, büyük bir ağaç gelirdi aklıma nedense verimli, sevecen, köklü bir ağaç. Genişti evi kayınpederimin, ama benim yerim dardı. Pembe inciliydi yatak örtüm, ağlarken yanağıma batardı. Alıştım sonra hepsine.
Sayfa 53
Yolculuğum tamamlanmış gibi huzurluyum, yenilmedim diyorum.
Sayfa 77 - RomanokuKitabı okudu
“Gustave’ın dediği gibi zaman uçuyor. İnsan pazartesinde olduğunu zannediyor, oysaki çoktan perşembe gelmiş. Sonbahar bitiyor ve insan kendini birden yazın ortasında buluyor.”
Sayfa 305 - CanKitabı okudu