ö
Öykü
28 üye · 6 yeni gönderiAh ..
Ah o eski insanlar Ah!içinde yaşadiklari zamanın kıymetini ne güzel anlamış ve yaşamışlar.
Sayfa 35 - İbrişim yayinlari
O zamanlar, bir adı da “eskiden” olan masal zamanlarında, gözleri gözlerime değerdi konuştuğumuzda; saatlerce, bıkmadan usanmadan konuşurduk. Başkalarıyla konuşurken bile gözlerimiz buluşurdu onunla; aynı yere bakarken bir yandan birbirimizin gözlerinin içine bakmayı sürdürürdük. Bakmadan bilirdim, yüzünden gözünden geçen gölgeleri. Birlikte baktığımız şeyi onun da beğendiğini görünce içim ışırdı; beğenmemişse sönüverirdi ışıltılar…
Artık ışık düşürmüyor baktığı yere, çoktandır böyle; onun ışığını aramayı bırakalı çok oldu - biraz da gölge lazımmış, zamanla öğrendim.
Sayfa 51Kitabı okuyor
Evet, yapyalnızdı. Konuşacağı, dayanacağı, birlikte güleceği kimse yoktu, kalmamıştı. Öyle bir şeydi ki bu, insanı hem bedbaht yapabilir, hem mutlu kılabilirdi. İlk kez gülümsedi. Ama acaba sahiden böyle miydi? Neden hep kuşkulu? Hep kendi yüreğine dalmak. Kurtuluş bundadır, diyordu.
İnsansız hiçbir şeyin güzelliği yok. Her şey onun sayesinde, onunla güzel. Bu dakikada, bugünün güzelliği, gökte ay, uzakta güneşin bir billur bahçe gibi pırıltısı; hiçbir şey değil... Bütün bunlar kötü resimler gibi...
Sayfa 29 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Fotoğraf
Herkesin iki tam gözü olmasına rağmen yarım gözle bile bakamadığı anları hatırladı.
Sayfa 21 - İbrişim yayinlari
Bizimle bazı şeyler giderek zorlaşıyor. En derin hüzünlere kolayca alıştık. Bizimle olmak sizinle olmaktan zor. O zaman, anlayışsızlığınız bizi keskinleştiriyor. Sizin yeni şeyler getirmeye yüreğiniz yetmiyor, bizim bozulmuş olanlara... Mutluluğunuzu tanımlamak için kocaman bir kalabalığı gereksiniyorsunuz.
Sayfa 15Kitabı okudu
