Gereksiz yere (dolayısıyla haksız bir şekilde) demokrasiye bunca hayran kalmama, inanmama, "halk" denen bu var olmayan kendilik yararına çabada bulunmanın zahmete değeceğine bunca kafa patlatmama, "insanlık" kelimesinin sosyolojik bir anlamı olabileceğini -yoksa "insan soyu"nun basitçe biyolojik bir kabulü olmadığını- saflığa düşmeden, bunca samimiyetle varsaymış olmama bugün şaşıyor ve bundan utanç duyuyorum.