Ölüler ölüdür, özellikle de bunlar. Mezarda iyice zincirlenmişlerdir. Orası kaçılabilen Bir hapishane değildir. O zaman, nasıl bu kadar korkabildim?
Mezarın kapısı içeriden açılmaz.
Ölüler ölüdür, özellikle de bunlar. Mezarda iyice zincirlenmişlerdir. Orası kaçılabilen Bir hapishane değildir. O zaman, nasıl bu kadar korkabildim?
Mezarın kapısı içeriden açılmaz.
Ölüler ölüdür, özellikle de bunlar. Mezarda iyice zincirlenmişlerdir. Orası kaçılabilen Bir hapishane değildir. O zaman, nasıl bu kadar korkabildim?
Mezarın kapısı içeriden açılmaz.
Hiç tanımadığım sokaklardı bunlar, geçmediğim, bilmediğim, duymadığım, varlığından bile haberimin olmadığı sokaklardı. Kendime giden yollar yabancıydı bana… Bir adım atsam kaybolacaktım sanki uçsuz bucaksız karanlığımda. Dursam, yürümesem de toz bulutu gibi dağılacaktı sanki etrafa parçalarım. Kendime giderken, kendi yolumu bulmuşken arada kaldım ben. Kendimle arada kaldım, ya yok olacaktım ya da paramparça olacaktım. Başka bir ihtimal yoktu.
Kendime gitmemeyi seçtim, hiç tanımamayı ,bilmemeyi…