Bana en felaketli günlerimde kitaplarım arkadaş olmuştu.Fakat bu yetmiyor.Şiirlerimde de gördün ki kitaplara rağmen çok ıstırap çektim.Çünkü candan bir insanım yoktu.Sen benim yarım kalan tarafımı ikmal edeceksin.
Bir kere sahip olduktan sonra ihmal ediyoruz beraber olduğumuz insanı.Onu tekrar tavlamamız gerektiğini unutuyoruz.Bir gün çekip gittiğinde yaşadığımız şok işte bu yüzden.
Bütün insanları dostun bil,
Kardeşin bil kızım
Sevincin ürünüdür insan,
Nefretin değil kızım
Zulmün önünde dimdik tut onurunu
Sevginin önünde eğil kızım