Tek bir insanın karakterine ilişkin kesin bir fikir edinmek için bile ne uzun bir inceleme, ne çok farklı mefhum gerekir! En büyük dahiler bile yolunu şaşırırken kitleler bunu başaracak ha! Halk kendini bu işe adayacak zamanı ve imkanı asla bulamaz. Hep aceleyle yargıya varması ve en öne çıkan hedefe bağlanması gere kir. Her türlü şarlatanın halkın beğenisini kazanmanın sırrını bu kadar iyi bilmesinin nedeni budur, oysa gerçek dostları bunu çoğu zaman başaramayacaktır.
Günümüzde Birleşik Devletler'de en üstün nitelikli kişilerin nadiren kamu görevine getirilmesi değişmez bir olgudur ve demokrasi tüm eski sınırlarını aştığı ölçüde bu olgunun ortaya çıktığını kabul etmek zorundayız. Amerikalı devlet adamı türünün yarım yüzyıldır bir hayli nitelik kaybettiği aşikardır.
Bu olguya birçok neden gösterilebilir.
Söylemem gerekir ki Amerika'da gördüklerim böyle olduğunu düşünmeme hiç izin vermiyor. Birleşik Devletler'e geldiğimde liyakatin yönetilenlerde ne kadar yaygın, yönetenlerdeyse ne kadar az rastlanır olduğunu keşfedince şaşkına döndüm.
Ancak sonra ruhban sınıfının siyasal gücünün temeli atılır ve bu güç kısa sürede yayılır. Ruhban sınıfı saflarını yoksulundan zenginine, soyludan avama herkese açar; eşitlik Kilise yoluyla hükümete nüfuz etmeye başlar ve ezeli ebedi bir kölelik içinde serf olarak sürünecek biri, rahip olup soyluların arasındaki yerini alır ve çoğu zaman kralların bile üstüne çıkar.
Yalnız şunu candan istiyorum ki, ona karşıt hak verilsin:
Kendine bir başka ödev verme hakkı. Sadece seçme hakkı ve ödevi değil, bu seçmeye karşın, bu seçme gereği, daha iyi göre bilmek, kümenin baskısından kurtulabilmek için biraz uzaklaşıp bakma hakkı. Böylelikle kişisel aşırılıkları ve toplumsal sürüklenmeleri daha iyi önleyebilir, insanların ve hakların bilincinde değişmez ve evrensel ahlak değerleri daha iyi besleyebilir. O değerler ki, onlarsız ne toplum ne de toplumsal insan kalır, Babil zorbalığı, mağara çağı yalnızlığa dönülür.
Ama politikacılar tek başlarına değillerdir dünyada. Her çağda bazı insanların rolü onlara engelleri, sakıncaları göstermek olmuştur. Bir yanılgıyı, bir haksızlığı önleyemezler her zaman bunlar.
"Ülkeyi yeniden inşa etmek elli yılımızı alacak. Her yer böyle yıkıntı hâlindeyken mülteciler geri dönmez," diye sözlerine devam ediyor. "Artık buraya turistler gelmiyor. Haberlere de çıkmıyoruz.
Dünya bizi unuttu. Artık yokuz."
Bizim kaybedecek petrol anlaşmalarımız, Şantiyelerimiz, inşaatlarımız, gemilerimiz, Hastanelerimiz, şirketlerimiz, hisse senetlerimiz yok. Bizim düşecek borsamız da yok. Biz düşmeyiz, değişmeyiz sevgilim korkma!
Babil değişmezse, yıkılır!
[Burak Dikoğlu]
Türkiye’de laiklik sözde kalmıştır, sahteciliktir. Laiklik özde din ve devlet işlerinin ayrılması değildir. Bu sonuçtur. Özde dogmaya karşı aklın egemen olmasıdır. Devletin örgütleri arasında Diyanet İşleri Başkanlığı bulundukça, din görevlileri aylıklarını devletin bütçesinden aldıkça, kendileri özerk bir kurum kurmadıkça, Türkiye’de demokrasi olamaz. Bütün islami kurulların,gerek eğitsel, gerekse dinsel kurullarının özerklik kazanması gerekir. Sadece Müslüman sünnilerin değil, Alevilerin de kendi özerk kurumlarını kurması demokrasinin gereğidir.
Aziz Nesin
İsmail Beşikçi, Türk üniversitelerinin resmi ideolojinin dışına çıkmadıklarını söylüyor. Gerçekten de Türk üniversiteleri övgüler yazmanın ötesine geçemiyor. Aslında üniversite çevrelerinin bu tutumu şaşırtıcı değildir. Burjuva toplumunda eğitimin amacı hiçbir zaman gerçekleri bulup ortaya çıkarmak değildir?
Türkiye'deki rejim, oldum olası halk düşmanı bir rejimdir. Bugüne kadar halktan gelen hiçbir hak talebine olumlu cevap vermemiştir ve vermez. Eğer öyle bir şey yaparsa, kutsal devletin büyüsünün bozulacağını düşünür. Kürt sorununu yaklaşık yüz yıldır çözmemesinin, çözmek istememesinin nedeni budur. Kapıyı aralamak istemez. Zira, kapı bir kere aralanırsa kimin geçeceği belli olmaz diye düşünür. Hiç yüz yıllık bir sorun olur mu? Bir rejim bir sorunu yüz yılda çözemez mi?
Zeki bir insana en büyük işkence, cahillerin tercih ettiği düzende yaşamaktır.
George Orwell
Yetişen genç insanlar, kendilerini liderlerden, dogmalardan, bilici'lerin ideolojilerinden kurtarabilirler ve kurtarmalıdırlar. Bu çok da kolaydır. Kafanıza hiçbir şey sokulmasına izin vermeyin.
"Tek hurmayla beslenen Peygamber" ve "Yamalı cübbe giyen Ömer" hikâyeleriyle halkı kandırıp, kendileri için saray ve villalar inşa ettiler.
