"Aynı otobandaydık ve birimiz birimizin yanından geçip gitti.
Hafızasızlığı gurur saymanın adil yanı!
Hangimiz süratliydik, önemi kalmadı.
Hangimiz daha özveriliydik; bunun da...
Umarım mutlu olursun .
Bunu bir çöküntü anında da söylemiyorum.
Hiç kimse aldatmadı ötekini.
Yalnızca böyleydim işte..!
Yüzüme öyle bakma, nefretle.
Bir nedeni yok. Yalnızca öptüm.
...
Sana dokunamadım.
Parmak uçlarım neşterdi çünkü.
Kırılan bir kemiğin sesiyle veda anı,
Bir nedeni yok. Yalnızca öptüm
"Bazen hayat yorar insanı...
Şarkılar yorar
Beklemek yorar
Özlemek yorar
Affetmek yorar
Hoş görmek yorar
Boş vermek bile yorar
Ve insan susar
Her şeye, herkese rağmen...
Elinden gelen tek şeyi yapar;
Bağıra bağıra susar..."