Özür dilerim haklısın sanırım.
Herkesin duygusuna karşılık vermek gibi misyonum var 😇
Ben de “bu yaşamdaki anlamım ne?” diye soruyordum kendime.
Neyse gidip bitki çayı demleyeyim.
Özür dilerim.
Arada böyle saçmalıklar yapabiliyorum affet.
Bir daha olduğunda fark ederim 😅
Sevgi özgürleştirir.
Akışa bırakmak gerek.
“Çelişik niyet” denilen bi durum var.
(Bir şeyden ne kadar kaçınırsanız o kadar onun etkisinde kalırsınız; o kaçınmak istediğiniz şeyi ne kadar arzularsanız o kadar da ondan uzaklaşmış olursunuz)
Herkesin olaylara bakış açısı farklıdır.
Bu çok genel kalsa da kendimce biraz yanıt vermeye çalışayım.(Güzin abla mod on)
Kırgınlığımın sebebini o kişiye (yorumsuz) açıklarım. Kendimi ne için suçluyorum? Gerçekten suçlamama sebep durum varsa bunu kabul edip özür dilerim. (Zamanında ben de haksızlık yaptım)
Geçmiş değişmez bununla beraber gelecek için akılcı davranarak yaraları sarabiliriz.
Duyguların tümü,yorumsuz net biçimde ifade edildiğinde karşılık bulacağına inanıyorum. Karşı taraf kabul etmiyor mu ? Bu onun tercihi. Sen elinden geleni yapmış olursun. Ve inan bana kendini daha az suçlarsın.
Geçmiş değişmez ama hata kabul edilip geleceğe dair güven verilirse çözülmeyecek sorun yoktur.
Çok genel ancak ana motto; dürüstlük,şeffaflık ve sevgi temelli ilişki türü.
Vazgeçmek ile başa çıkma yönetimi arasında fark var.
Kolay vazgeçmek çabasız oluyor.
Başa çıkma yönetimi ile vazgeçmek ise; her şeyi deneyip olmadığına inandığında terk etmek gibi düşünebiliriz.
Benim ki,ilki olan kolay vazgeçme üzerine “kötü huy”olarak dile getirdim.
Hayır.
Birini beğenmek için burda değilim.
Bunun için popüler flört uygulamaları var.
Daha önce kullandım.
Daha aktif flört ve gönül işi isteyenler oraya kayarsa burası da temizlenir sanırım.
Düşüncem,ihtiyacımız olan şeyleri hep yanlış yerlerde aramak kültür olarak.
Hayatımın bir döneminde herkesi “tamam” kabul etmeyi öğrendim.
Tahammül seviyem arttı. Bekledim,değiştirmeden ilişki biçimimi. Dostuma da,sevgilime de ,aile üyelerine de aynı şekilde yaklaştım.
Hoşuma gitmeyen varsa direkt yorum katmadan dile getirdim. Çok daha az yorucu.
Peşin hüküm ya da önyargılar beni yorar ve çok yanıltır.
Kolay vazgeçebiliyorum.
Şu sıralar düzeltmeye çalıştığım şey bu.
Bunun da temelinde sevginin karşılık bulmaması ve kırılma gibi bilinçdışı savunma mekanizması yatıyor.
Başa çıkma yöntemleri geliştirip kolay vazgeçmeye direniyorum artık, değerli şeylerden.
Birine muhtaç kalmak olabilir.
Fiziksel ve mental olarak güçlü olmak bana haz veren bir şey. Sanırım bu en büyük korkum bunları kaybedip muhtaç kalmak. Hele bu dünya düzeninde.
Olabilir tabiki hepimiz bir şeyin taklidini yapıyoruz.
Yaşam,gelişim iyiyi aynalamaktır.
Sen “nike” ben “nixe” değilim yani 😊
Aşk gelip geçen dönemsel tüm duyguların en zirvesi bence. Bilimsel olarak da buna yakın bi tanımı var.
Aşk karşı tarafı kusursuz görme durumudur. Bu sebeple gelişime de kapalıdır.Tek odak o olur ve sadece onu istersin. Ancak gerçek hayatta bunun sürdürebilirliği yok. Yorar, yıpratır.
Ben sevginin daha değerli olduğunu düşünüyorum.
Sevgi sarmalar, sarar, iyileştirir, en önemlisi geliştirir ve değerlidir. Ruhu doyurur. Doğru sevgi dilini konuşursan,sevgi içinde aşktaki tutkuyu yaşarsın yıpratmadan.